Για πρώτη φορά επιστήμονες από τα πανεπιστήμια Harvard και Johns Hopkins, αποθήκευσαν τα περιεχόμενα ενός βιβλίου σε τεχνητό DNA, το χημικό συστατικό των ζωντανών οργανισμών που κωδικοποιεί και αποθηκεύει τις γενετικές πληροφορίες. Είναι η μεγαλύτερη ποσότητα δεδομένων που έχει αποθηκευτεί έως τώρα με αυτή τη μέθοδο και οι επιστήμονες είναι αισιόδοξοι ότι σε πέντε έως δέκα χρόνια θα είναι φθηνότερη η αποθήκευση πληροφοριών σε DNA από την ψηφιακή. Έχει δε πολλά πλεονεκτήματα σε σχέση με την ψηφιακή αποθήκευση καθώς διαβάζεται και αντιγράφεται εύκολα και μπορεί να διατηρήσει τις πληροφορίες για χιλιάδες χρόνια με τον ίδιο τρόπο που διατηρούνται και διαβάζονται οι γενετικές πληροφορίες αρχαίων οργανισμών που ανακαλύπτονται συχνά.
Ενώ οι ψηφιακές συσκευές χρησιμοποιούν τον δυαδικό σύστημα, δηλαδή μια ακολουθία αριθμών 0 και 1 για να κωδικοποιούσουν τις πληροφορίες το DNA μπορεί να χρησιμοποιήσει τέσσερα ψηφία, παρόλο που οι επιστήμονες προς το παρόν χρησιμοποίησαν μόνο τα δύο. Η δε αποθηκευτική του δυνατότητα είναι τεράστια καθώς ένα γραμμάριο μπορεί να αποθηκεύσει έως και 455 δισ. gigabytes ή μισό δισ. terabytes δηλαδή το αντίστοιχο του περιεχομένου 100 δισ. DVD και μπορεί να διαβαστεί με τις γνωστές μεθόδους που χρησιμοποιούνται ήδη για την αποκωδικοποίηση των γενετικών πληροφοριών ζωντανών οργανισμών.
Προς το παρόν το κόστος αυτής της μεθόδου είναι υψηλό αλλά οι επιστήμονες ισχυρίζονται ότι μειώνεται πολύ πιο γρήγορα σε σχέση με τις ψηφιακές συσκευές και πολύ σύντομα θα τις αντικαστήσει. Επίσης δεν υπάρχει η δυνάτοτητα επανεγγραφής της πληροφορίας, κάτι που όμως δεν αποτελεί πρόβλημα λόγω της τεράστιας δυνατότητας αποθήκευσης. Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, οι διαθέσιμες πληροφορίες διπλασιάζονται κάθε δύο δύο χρόνια και οι ανάγκες της ανθρωπότητας για χώρο αποθήκευσης δεδομένων και αρχειοθέτησης μεταξύ του 2011 και του 2020 θα 50πλασιαστούν.
