Αντί κοινωνικής προσφοράς αναλγησία και παρασιτισμός
Δεν έχει περάσει πολύς καιρός από τότε που ο αλήστου μνήμης ανεκδιήγητος υπουργός υγείας Λομβέρδος, στο όνομα της κρίσης έβαζε τις βάσεις για τη μετάλλαξη του ασφαλιστικού συστήματος της χώρας. Σαστισμένοι από το ταρακούνημα που ξάφνιασε τη ζωή μας τον παρακολουθούσαμε σε καθημερινή σχεδόν βάση να εξαπολύει μύδρους κατά του συστήματος υγείας, των γραφειοκρατικών στρεβλώσεων και βασικά κατά του ανθρώπινου δυναμικού που το απάρτιζε.
Τότε η πλειοψηφία των ανθρώπων, ειδικά αυτών που είχαν μεγάλη ανάγκη αυτών των υπηρεσιών, ίσως να πλειοδοτούσε κιόλας υπέρ αλλαγών που θα καλυτέρευαν την λειτουργία τους, όμως ο χρόνος αποδεικνύει πως οι ελπίδες ήταν φρούδες! Όλα άλλαξαν προς το χειρότερο. Κόσμος έχασε την εργασία του, αναμονή στο διηνεκές και επιπρόσθετο χαράτσι στο τηλέφωνο για τους ασφαλισμένους.
Εδώ και χρόνια βέβαια, είναι γνωστό πως ο χώρος της τηλεφωνίας έχει μετατραπεί σε ένα πεδίο απίθανης επιχειρηματικής δραστηριότητας -δεν είναι άλλωστε ο μόνος-, όμως κανένας δεν περίμενε πως θα 'πεφτε και στις πλάτες των ασθενών, των γερόντων και γενικά αυτών που έχουν ανάγκη. Αποδείχθηκε για ακόμη μια φορά πως οι κυβερνήσεις πρώτιστο στόχο έχουν την κερδοφορία των ιδιωτικών επιχειρήσεων, ειδικά των αεριτζίδικων.
Ούτε να το διανοηθεί θα μπορούσε κάποιος, πως ένα απλό τηλεφώνημα θα μεταλλασσόταν σε πεδίο ληστείας και άγριας εκμετάλλευσης των ασθενών. Και όμως αυτό συμβαίνει τώρα. Το απλό τηλεφώνημα προς τις υπηρεσίες υγείας το ανέθεσαν σε ιδιωτικές εταιρείες παροχής υπηρεσιών και έτσι αυτός που θέλει να κλείσει ένα ραντεβού ανάλογα με την αναμονή μπορεί να πληρώσει μόνο για την κλήση περισσότερα από πέντε ευρώ!
Αυτό δηλαδή που έγινε, είναι ένα ακόμη χαράτσι -υπέρ των κερδοσκοπικών παρασίτων – και μάλιστα στις πλάτες των μη εχόντων. Αυτά έκανε μαζί με άλλα πολλά ο πιο ανάλγητος υπουργός – κατεδαφιστής, και των εργασιακών δικαιωμάτων των ανθρώπων, αυτών δηλαδή που πάλεψαν μια ζωή για μια καλύτερη Ελλάδα και την κατέστρεψαν αυτός και οι όμοιοί του “εν μια νυκτί”...
