Μέσα στον ατέλειωτο χρόνο, στην απεραντοσύνη του σύμπαντος, όλα μοιάζουν ανέγγιχτα και ήρεμα σαν τίποτα να μην συμβαίνει. Καμιά υποψία δεν φαίνεται να πλανάται και να βαραίνει την γαλήνη και την ηρεμία των ουρανών καθώς τα άστρα στροβιλίζονται αρμονικά στο χάος. Κι' όμως κάποιοι ευαίσθητοι και ψαγμένοι από πολύ παλιά ψυχανεμίστηκαν την συνεχή και αδυσώπητη κίνηση. Αυτοί είναι που πολύ γρήγορα κατάλαβαν την αέναη επανάληψη που εδώ και εκατομμύρια χρόνια συντελείται, ταυτόχρονα με τη γέννηση του σύμπαντος.
Ευτυχώς, σήμερα όλο και περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε πως η επανάληψη είναι μια νομοτέλεια, ένας απαράβατος νόμος, που δυστυχώς παρά την δυνατότητα που μας δίνει ο νους και η αναμφισβήτητη τεχνολογική εξέλιξη, παραμένουμε δέσμιοι μιας απαράδεκτης εγωπαθούς και εγκληματικής αδράνειας του παρελθόντος, η οποία όντως μας στοίχισε πολύ! Ήδη αρκετοί συνειδητοποιούμε την καταστροφή του κόσμου μας, που ήδη με μαθηματική ακρίβεια μας απειλεί, και μάλιστα για πολλοστή φορά, με την ευθύνη ακέραια δική μας!
Δεν χρειάζεται άλλωστε να είσαι ειδικός για να καταλάβεις που οδηγεί η Χιροσίμα, το Τσερνομπίλ, η Φουκοσίμα και εκατοντάδες άλλα λιγότερο προβεβλημένα γεγονότα, όπως η αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων, η πυρηνική ενέργεια, ο χωρίς όρια και κανόνες βιασμός του περιβάλλοντος, η γενετική μετάλλαξη των σπόρων, ή αυτή καθαυτή η τεχνητή οικονομική κρίση, που μάλιστα είναι εκ δια μέτρου αντίθετη από τον παραγόμενο πλούτο και μια σειρά άλλες δράσεις που υποσκάπτουν τη φυσική ροή των πραγμάτων και την παγκόσμια αρμονία...
Παρ' όλα αυτά εμείς συνεχίζουμε σαν τίποτα να μην συνέβη. Έτσι τώρα χωρίς υπερβολή, σαν υπνωτισμένοι, παρακολουθούμε σε επανάληψη τη δεύτερη μεγάλη οικονομική κρίση πριν καλά-καλά συμπληρωθούν 80 χρόνια, χωρίς να λογαριάσουμε άλλες μικρότερες στο ενδιάμεσο, που κουκουλώθηκαν όπως-όπως. Το γεγονός αυτό από μόνο του αποδεικνύει την αφάνταστη ελαφρότητα, την επιπολαιότητα και την ανευθυνότητα με την οποία αντιμετωπίζουμε τα μείζονα προβλήματα. Τι άλλο μεγαλύτερο, πέρα από τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, έπρεπε να είχε γίνει ώστε να ταρακουνηθούμε και να βάλουμε δικλείδες ασφαλείας για να μην επαναληφθεί ποτέ ξανά;
Είναι πασιφανές πως αν δεν παρθούν μέτρα δραστικά να αναστρέψουν αυτήν την ασυνέπεια, η φύση δεν θα αντέξει και δεν θα συγχωρήσει. Θα αντιδράσει και τα αποτελέσματα δεν μπορεί, παρά να είναι μοιραία. Αυτοί οι οποίοι προείπαν για την καταστροφή που έρχεται δεν ήταν προφήτες ή μάγοι, αλλά αυτοί που θέλησαν να προειδοποιήσουν για την αδάμαστη συνέπεια του σύμπαντος. Μας υπενθυμίζουν δηλαδή τις ανάλογες καταστροφές του παρελθόντος, που ήρθαν σαν φυσική συνέπεια της δικής μας αλαζονείας και απληστίας, μα πιο πολύ της ασέβειας, που αντί ευγνωμοσύνης αποδώσαμε στη φυσική μήτρα που μας γέννησε και μας γαλούχησε, τη γη μας...
