“Μέγα το εν συμφορήσι, φρονέειν ά δει”. Δημόκριτος
Από την αρχή όλοι, εκτός των ελληνικών κυβερνήσεων, της ΕΕ, του ΔΝΤ και όλων αυτών που είναι κατ' επάγγελμα κερδοσκόποι - τοκογλύφοι, βλέπαμε το άσκοπο της ανηλεούς και άκριτης επιβολής,της λιτότητας.
Ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Αλέξη Τσίπρα εδώ και πάρα πολύ καιρό διαμήνυε, ότι υπάρχει κι' άλλος δρόμος, εκτός της επαναστατικής ρήξης, ο οποίος θα μπορούσε να σταματήσει αυτήν την εξελισσόμενη ανθρωπιστική κρίση. Μια διευθέτηση δηλαδή, με παράλληλη μείωση, του σίγουρα αβάσταχτου χρέους, μέσα από ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Δεν έχουμε την παραμικρή διάθεση ηρωοποίησης της πολιτικής της νέας κυβέρνησης, η οποία έτσι κι' αλλιώς δρα μέσα στα πλαίσια του καπιταλιστικού γίγνεσθαι, όμως δεν παύει να 'ναι μια λύση που θα έχει λιγότερες επιπτώσεις στους αδικημένους, με μια αχτίδα ελπίδας στην άκρη να αχνοφέγγει...
Στον αντίποδα οι τρεις προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις εντελώς υποταγμένες στα μεγάλα οικονομικά λόμπι, επέμεναν στην δυνατότητα αποπληρωμής του χρέους μέσω των μνημονίων και των επιβαλλόμενων προγραμμάτων λιτότητας. Αποδεχόμενες δηλαδή την επίπλαστη βιωσιμότητα και επιμένοντας μετά μανίας σε μια αποδεδειγμένα άσκοπη πορεία που εξελίσσεται εδώ και τέσσερα χρόνια. Ουσιαστικά αποδεχόμενοι τον φαύλο κύκλο της συνεχούς χρηματοδότησης. Το αποτέλεσμα είναι γνωστό και όλοι, εργαζόμενοι και μη, το έχουν αισθανθεί στο κορμί και τη ζωή τους. Το χρέος αυξάνεται αντί να μειώνεται. Γύρω στα δυο εκατομμύρια οι άνεργοι. Οι μισθοί σε επίπεδα πείνας και κάτω, συντάξεις το ίδιο, παιδεία σε συρρίκνωση, κοινωνία σε αποδόμηση και εξαθλίωση...
Ο βραβευμένος με το βραβείο Νόμπελ Οικονομικών επιστημών, Πολ Κρούγκμαν, σε άρθρο του διευκρινίζει: “Αν η τρόικα ήταν πραγματικά ρεαλιστική, θα είχε αναγνωρίσει ότι ζητούσε το αδύνατο. Δύο χρόνια μετά την έναρξη του ελληνικού προγράμματος, το ΔΝΤ αναζήτησε ιστορικά παραδείγματα όπου προγράμματα ελληνικού τύπου, απόπειρες να αποπληρωθεί το χρέος μέσω της λιτότητας χωρίς σημαντική ελάφρυνση του χρέους ή πληθωρισμό, είχαν πετύχει. Δεν βρήκε κανένα”. Και συνεχίζει “ Έτσι τώρα που κέρδισε τις εκλογές ο Τσίπρας, οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι καλά θα κάνουν να σταματήσουν την κατήχηση, ζητώντας του να φερθεί υπεύθυνα και να συμφωνήσει με το πρόγραμμά τους. Το γεγονός είναι ότι δεν έχουν καμία αξιοπιστία. Το πρόγραμμα που επιβλήθηκε στην Ελλάδα ποτέ δεν είχε νόημα, ούτε πιθανότητα να πετύχει”
Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες για το που οδηγείται η κατάσταση, γιατί στην πραγματικότητα γίνεται μια προσπάθεια από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ να πεισθούν τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα, ότι δεν θα χάσουν και δεν έχουν τίποτα να φοβηθούν. Κατ' αρχήν φαίνεται ότι πείθει και μάλλον αγκαλιάζεται σαν σανίδα σωτηρίας από το καπιταλιστικό σύστημα το οποίο είναι στριμωγμένο στο καναβάτσο. Είναι φανερό δεν συμφέρουν κανέναν πια, στρατιές ξυπόλητων και εξαθλιωμένων...
Άλλωστε και ο Πολ Κρούγκμαν προσθέτει: “Ο Τσίπρας είναι πολύ πιο ρεαλιστής από τους αξιωματούχους που θέλουν να συνεχιστεί η λιτότητα μέχρι να ανέβει το ηθικό. Η υπόλοιπη Ευρώπη θα πρέπει να του δώσει την ευκαιρία να βάλει τέλος στον εφιάλτη της χώρας του”. ...της Ευρώπης και όλου του καπιταλιστικού κόσμου, θα προσθέταμε εμείς. Και φυσικά, “Ο καλός καπετάνιος στη φουρτούνα φαίνεται”...
