Εκ κακού κόρακος κακόν ωόν. Δημοσθένης
Μερικές φορές δρομολογούνται τα πράγματα κατά τέτοιον τρόπο, ώστε να νομίζεις ότι αδικείσαι ή ευνοείσαι, αναλόγως φυσικά της περιρρέουσας κατάστασης. Η πραγματικότητα δεν είναι άλλη από μια προδιαγεγραμμένη κατάληξη, την οποία κάποιοι έχουν σχεδιάσει μέσα από τα πολυάριθμα επιτελεία συμβούλων που διαθέτουν και τους οποίους εμείς αγόγγυστα συντηρούμε.
Δεν πάνε πολλά χρόνια από τότε που Καραμανλής διατράνωνε το “ανήκουμε εις την Δύση”. Αυτό έγινε κάτω από τις συνθήκες της εποχής που με την κατάλληλη προπαγάνδα ωρίμασε μέσα στα μυαλά μας, ώστε να αποδεχθούμε "apriori" έναν χώρο στον οποίο έπρεπε αδιαπραγμάτευτα να κινούμαστε, όχι για άλλο λόγο, παρ' εκτός γιατί τα συμφέροντα των ολίγων εκεί βρίσκονταν.
Εδώ και χρόνια και με την σχετική “βοήθεια” παρακολουθούμε την αφάνταστη διαπλοκή, τις ατέλειωτες μίζες, την στοχευμένη στρατηγική της υποτέλειας που καλλιεργήθηκε μέσα από επιδοτήσεις και αποπροσανατολισμό, πράγματα δηλαδή που στην ουσία δεν αρέσουν και δεν μας εκφράζουν. Όμως οι πολιτικές δυνάμεις, η προπαγάνδα και τα συμφέροντα, σφυρηλάτησαν ένα περιβάλλον επιθυμίας, λαγνείας και εξάρτησης ως προς την ΕΕ.
Αφού λοιπόν μας δημιούργησαν όλα τα φοβικά σύνδρομα και τα κόμπλεξ κατωτερότητας, ξιφουλκούν πάνω στο αδύναμο κορμί της Ελλάδας, με το μοναδικό επιχείρημα της παραμονής μας στην ΕΕ και το ευρώ. Μας το λένε συγκαλυμμένα, αλλά η ουσία είναι αυτή: “Ανήκουμε στο χρήμα” και αυτό προσκυνούμε όποιο και αν είναι το όνομά του!...
