5 από 5 (1 Ψήφος)
Αυτή τη Δημοκρατία εννοούν;
Επτά χρόνια πριν, ανυποψίαστοι πρωτοακούγαμε για την αμερικάνικη οικονομική κρίση. Τότε για μας βέβαια πέρα έβρεχε, αφού η «καλή κυβέρνηση» του Καραμανλή φρόντισε να καθησυχάσει τους τυχόν φόβους μας. Έτσι, για δύο χρόνια πορευτήκαμε αμέριμνοι και περιχαρείς, που τα θραύσματα μιας υποβόσκουσας παγκόσμιας κρίσης έσκαγαν μακριά μας. Έτσι νομίζαμε τουλάχιστον. Λίγα χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση του ΓΑΠ διεμήνυε με κάθε τρόπο και με κάθε μέσο ότι «λεφτά υπάρχουν»! 
 
Φυσικά, στη συνέχεια μάθαμε πως αυτός (ο ΓΑΠ), όπως και κάθε κυβερνήτης – υπάλληλος ξένων συμφερόντων, και ως αντιπολίτευση ακόμη συναντιόνταν κρυφίως με τον Στρος Καν του ΔΝΤ (γιατί τάχα;), ή ποιος ήταν ο σκοπός της επισημοποίησης του αρχιτοκογλύφου Σόρος σε κρατικό επίπεδο και άλλα πολλά που συνέβησαν εκείνη την εποχή...
 
Σιγά-σιγά, καταλάβαμε ακόμα περισσότερα. Πολλά από αυτά δηλαδή που το πολιτικό κατεστημένο συστηματικά συγκαλύπτει  και υποθάλπει. Κατ' αρχήν, η ιδιότυπη κάλυψη και προστασία που παρέχεται από τους κυρίαρχους του παιχνιδιού προς τους εδώ υπαλλήλους, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα, ή τις εικονικές φαγωμάρες που αλλού αποσκοπούν. Αντιληφθήκαμε πως δρομολογούνται με σκοπό την συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσοτέρων κομμάτων, ώστε να υπάρχει συνολική διάχυση των ευθυνών σε όλο το πολιτικό σύστημα και ουσιαστική απενοχοποίηση των υπευθύνων, αν χρειαστεί – λίγο ακόμη και ο ΓΑΠ θα φαντάζει σαν εθνικός ήρωας της νεότερης ιστορίας μας, ο οποίος έσωσε την Ελλάδα από την ...χρεοκοπία. Μετά είναι η φαρσοκωμωδία που συντελείται μέσα στη βουλή  και που μπροστά σ' αυτή το πραγματικό θέατρο ωχριά. Η πιο πολυάνθρωπη ατραξιόν της βουλής αποδεικνύεται αντάξια της ηγετικής της θέσης, απόδειξη τρανή η επίτευξη του ανειλημμένου στόχου, που δεν είναι άλλος από την άλωση των συνειδήσεων για εύκολη επικράτηση των μεγάλων συμφερόντων. Και ακόμη, την κατάρριψη της ψευδαίσθησης του ελεύθερου κόσμου. Αυτό το τελευταίο κι αν είναι ένα παραμύθι για μεγάλους, που παρ' όλα αυτά πολλοί επιμένουν ερμητικά και επίμονα για δήθεν ενοχή μας και την αναγκαιότητα των μέτρων που παίρνονται, κατά της φτωχολογιάς κυρίως.
 
Στην πραγματικότητα και χωρίς υπερβολή δεν ελευθερωθήκαμε ποτέ, όπως σοφά αναφέρει ο Μακρυγιάννης: «Και λευτερωθήκαμεν από τους Τούρκους και σκλαβωθήκαμεν εις ανθρώπους κακορίζικους, όπου ήταν η ακαθαρσία της Ευρώπης». Έτσι αυτοί επιβάλλουν οτιδήποτε εξυπηρετεί τα συμφέροντά τους, αφού εμείς είμαστε ανήμποροι να αντιταχθούμε στη θέλησή τους. Όπως και τώρα την επιβολή του πολιτικοοικονομικού μοντέλου των γειτνιαζόντων κρατών ώστε να υπάρχει ο λεγόμενος ελεύθερος ανταγωνισμός και φυσικά το όλο και μεγαλύτερο κέρδος για το μεγάλο κεφάλαιο. 
 
Κάποιοι στην αρχή της κρίσης θα έσκιζαν τα ιμάτιά τους σε μια τέτοια κατάληξη. Επέμεναν μετ' επιμονής στην ενιαία Ευρώπη που θα αντιστεκόταν στα συμφέροντα, θα υπερασπιζόταν τις κοινωνικές και ανθρωπιστικές δομές της συμφωνίας ίδρυσής της, θα στεκόταν αρωγός σε κάποιο μέλος της.
 
Ματαίως όμως, γιατί ότι και αν λένε το αποτέλεσμα είναι αυτό που μετράει. Και αυτό είναι προαποφασισμένο, έχοντας τα εξής βασικά προαπαιτούμενα: Μισθούς πείνας, συντάξεις φιλοδώρημα, κανένα εργασιακό ή ανθρώπινο δικαίωμα, ανασφάλεια και εκφοβισμό, έλεγχο ακόμη και στη σκέψη. Αν έτσι εννοούν τον ελεύθερο κόσμο και τη Δημοκρατία, χάρισμά τους...

Σχόλια (1)

Αυτό το σχόλιο ελαχιστοποιήθηκε από τον επόπτη στον ιστότοπο

ΓΙΝΕΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΙΟ ΦΑΝΕΡΟ ΟΤΙ Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΠΕΘΑΝΕ...ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΟΛΟΣ Ο ΠΑΛΙΟΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ...

  GIORGOS
Δεν υπάρχουν ακόμη σχόλια εδώ

Αφήστε τα σχόλιά σας

  1. Δημοσίευση σχολίου ως επισκέπτης.
Συνημμένα (0 / 3)
Μοιραστείτε την τοποθεσία σας
Πληκτρολογήστε το κείμενο που παρουσιάζεται στην παρακάτω εικόνα. Δεν είναι σαφές;
<