«Είναι δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος συμφέρον»
Η αδικία απλώνεται απ' άκρη σ' άκρη σ' όλη τη γη και πρώτιστα ένεκα ιδιαζόντων συνθηκών εδώ, στη χώρα μας. Κατά συνέπεια η ζωή βάναυσα λοιδορείται, ποδοπατιέται και οι άνθρωποι αποτρόπαια μακελεύονται, χωρίς ντροπή και οίκτο. Εδώ που φθάσανε τα πράγματα όλοι ψυχανεμίζονται το χειρότερο, χωρίς όμως να 'χουν τη δύναμη να το ξεστομίσουν.
Το «μαζί τα φάγαμε» δεν ήταν τίποτα άλλο παρά η προσπάθεια ενοχοποίησης των αθώων, πουν δυστυχώς επιτεύχθηκε. Δύσκολα μπορούσες να αντιληφθείς τότε, πως αυτό δεν ήταν τίποτα άλλο από ένα επικοινωνιακό σλόγκαν που σε συνδυασμό με το «Καραμανλής ή τανκς» και το «ανήκουμε στη δύση», διαμόρφωσαν και έδεσαν ακόμη περισσότερο την συνείδηση του λαού για την aprioriυποταγή του στον ανεξέλεγκτο καπιταλισμό.
Σιγά-σιγά αποκαλύπτονται οι λόγοι που μας οδήγησαν εδώ, τώρα όμως όλα γκρεμίστηκαν και μονόδρομος κάθε φορά προβάλλεται η εξεύρεση των «ισοδύναμων». Άλλη μια «βλακεία» στα πλαίσια αυτής της άνευ προηγουμένου πειραματικής εγκαθίδρυσης των μνημονιακών πολιτικών λιτότητας. Δεν χρειάζεται πλέον να έχεις καμιά γνώση. Αν απλά παρακολουθήσεις τους σαλτιπάγκους της πολιτικής, θα καταλάβεις με μια ματιά την ασυγκράτητη ιδιοτέλεια, τη μωρία και το ραγιαδισμό που κουβαλάνε.
Φυσικά κρίμα για μας, που πολύ καθυστερημένα αντιληφθήκαμε πως η φαντεζί εικόνα που τόσο μας ενθουσίασε και κακά τα ψέματα μας θέλγει ακόμη, δεν ήταν τίποτα άλλο από μια ψεύτικη και καταστροφική καρικατούρα. Αλλά πιο πολύ κρίμα για τους νέους που δεν τους αφήνουν ούτε να ονειρευτούν…
Κάποιοι λίγοι που κατάλαβαν, το είπαν, αλλά ποιος τους έδινε σημασία τότε, μέσα στη φρενίτιδα του εύκολου πλουτισμού, της αμετροέπειας και της αλαζονείας; Ήδη τα αποτελέσματα είναι ολοφάνερα και αφήνουν σημάδια στο κορμί μας, αν μη τι άλλο δείχνουν ξεκάθαρα την τραγική πραγματικότητα. Και πως θα ήταν αλλιώς, αφού οι κυβερνήτες από γεννησιμιού αυτού του κράτους ήταν ορκισμένοι υπάλληλοι ξένων προς τον συνάνθρωπό τους συμφερόντων.
Δυστυχώς μια μερίδα βολεμένων αρνούνται να αντιληφθούν και να το παραδεχτούν ακόμη, ότι ο κόσμος δεν φτιάχτηκε μόνο γι αυτούς.
Έτσι όλοι μας εν τέλει θα χρεωθούμε αυτή την ανείπωτη οσφυοκαμψία τους, που ίδια πανούκλα αρπάζει τον άνθρωπο και τον εξευτελίζει. Ίσως κανένας δεν θα πίστευε ποτέ ότι θα γινόμαστε δέσμιοι του πελατειακού κράτους, αλλά δυστυχώς είναι μια πραγματικότητα πρόδηλη και αντιπροσωπευτική της ανθρώπινης βλακείας και της ανεξήγητης κομπλεξικής ιδιοσυγκρασίας μας!
Όλα μπορούν να αλλάξουν και θα αλλάξουν, όμως η εμπειρία του παρελθόντος μας υπενθυμίζει την νομοτελειακή επανάληψη των σφαλμάτων τα οποία πάντα μας δεσμεύουν και μας τυραννούν, στο DNA μας βαθιά αγκιστρωμένα.
Είναι φανερό πως αν δεν διορθωθούμε έτσι θα πορευόμαστε για πάντα, μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, ικανοί μεν για τα πολύ μεγάλα, αλλά και επιρρεπείς στα πολύ μικρά και ασήμαντα. Αυτό το γνωρίζουν πολύ καλά οι εξουσιαστές και φυσικά μας αντιμετωπίζουν αναλόγως. Για να επαληθεύεται εσαεί η επιβολή του ισχυρότερου με κάθε τρόπο...
