Τάδε έφη Ναβουχοδονόσωρ: «Ντροπή σ’ αυτούς που μας έφεραν στην εξαθλίωση και έχουν το θράσος να ζητούν την ψήφο του λαού και δυο φορές ντροπή σε μας αν τους δώσουμε έστω και μία ψήφο». 
Όσο πλησιάζει η μέρα των εκλογών, όλο και θα μεγαλώνουν οι πλειοδοσίες των κομμάτων, τα ψευδοδιλλήματα, αλλά και οι απειλές, ώστε να προσπορισθούν των ψήφων. Άλλωστε περί αυτού πρόκειται ένα επάγγελμα έχει καταντήσει, του πολιτικού και μάλιστα πολύ προσοδοφόρο! Στις σημερινές εκλογές βέβαια η φαρέτρα των κομμάτων είναι πολύ αποδυναμωμένη, αφού η «τρόϊκα» δηλαδή οι τοκογλύφοι δεν αφήνουν περιθώρια για μικροπολιτική, όταν μάλιστα έδωσες το δικαίωμα να σε έχουν με την πλάτη στον τοίχο…
Εν μέσω αυτής λοιπόν της συγκυρίας εντύπωση μας προξένησε η τοποθέτηση του Βενιζέλου για την κατάργηση της αυξημένης πλειοψηφίας των 180 βουλευτών για τη λήψη αποφάσεων σε πολύ σοβαρά θέματα. Να είναι δηλαδή αρκετή η απλή πλειοψηφία των 151 ψήφων. «Χρειαζόμαστε μια μεγάλη εθνική, πολιτική και θεσμική συμφωνία για μια νέα Πολιτεία», ανέφερε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, προσθέτοντας ότι πρέπει να περάσουμε από τη «δημοκρατία της πλειοψηφίας στη δημοκρατία της συναίνεσης». Δεν καταλάβαμε, από πότε δηλαδή οι κυβερνήσεις των μειοψηφιών αναγορεύονται σε «εθνική πολιτική»; Αυτό βέβαια συνέβαινε και στο παρελθόν, αφού με τους εκλογικούς νόμους που τους προσάρμοζαν κατά περίπτωση, έκλεβαν τους ψήφους κατά το δοκούν. Τώρα όμως φαίνεται θα το θεσμοθετήσουν κιόλας! Εμείς αντιλαμβανόμαστε, ότι παρά τη δεινή ομολογουμένως θέση στην οποία έχουν περιέλθει τα κόμματα –ειδικά τα δύο μεγάλα-, αφού οι πιέσεις των κερδοσκόπων είναι τόσο μεγάλες για τη απαρέγκλιτη εφαρμογή του προγράμματος της λεγόμενης «σύγκλισης», ώστε πρέπει να προετοιμασθούμε στον αμέσως μετά τις εκλογές χρόνο για τα χειρότερα. Προχωρούν δηλαδή με ταχύτατους ρυθμούς στην υλοποίηση του στόχου τους, που δεν είναι άλλος παρά και η κυβέρνηση να ανήκει σ’ αυτούς. Αυτό φαίνεται καθαρά και από το άδειασμα, που επιχειρείται κατά περίπτωση και σ’ αυτούς ακόμη τους δικούς τους, τους λεγόμενους «μνημονιακούς». Όπως όλα δείχνουν τους ευνοεί να μην υπάρχει ισχυρό κόμμα ώστε ο πρωθυπουργός να είναι της απόλυτης επιλογής τους, όπως συνέβη με τον Παπαδήμο, που έχουν προϊδεάσει ότι τον θέλουν για πρωθυπουργό και μετά τις εκλογές!… Κατανοούμε ότι πρόβλημά τους, είναι το ΚΚΕ. Όποιος αμφιβάλλει δεν έχει παρά να ρίξει μια ματιά στο χάρτη και θα διαπιστώσει, πως είναι το μόνο κόμμα που δεν συναινεί στις επιλογές τους. Παρότι έχουν απλώσει στον καμβά πλήθος κομμάτων με την ελπίδα να το αποδυναμώσουν, δείχνει να αντέχει και μάλιστα αυξάνει τη δύναμή του, αποτέλεσμα της συνέπειας και της σταθερότητας της πολιτικής του… Εμείς πάντως έναν τρόπο έχουμε να αντικρούσουμε αυτές τις επιλογές. Πρέπει να κλείσουμε τα αυτιά μας και με νηφάλια σκέψη να ψηφίσουμε αναλογιζόμενοι το συμφέρον μας, αλλά και τα προηγούμενα. Πως είναι δυνατόν δηλαδή να ξαναεμπιστευθούμε αυτούς που έφεραν σ’ αυτή την κατάσταση και μας οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην απόλυτη εξαθλίωση; Έχει δίκιο ο φίλος μας ο Ναβουχοδονόσωρ, θα είναι δυο φορές ΝΤΡΟΠΗ μας…
