Η εξουσία που αποκτήθηκε παράνομα, ποτέ δεν χρησιμοποιείται για το καλό των ανθρώπων. Τάκιτος
Αλγεινή πραγματικότητα
Άθλιες κυβερνήσεις, ανέντιμοι λειτουργοί, χρυσοπληρωμένοι κοντυλοφόροι και ο λαός παραπληροφορημένος και φοβισμένος σε ένα κράτος φορομπηχτικό, τρομοκρατικό και ανήθικο. Αυτό έλκει την καταγωγή του από την αρχή γέννησης του ελληνικού κράτους.
Δυστυχώς κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η εξουσία καταλαμβάνεται από τον πιο δυνατό. Σήμερα, το θέλουμε ή όχι, δύναμη είναι το χρήμα και όλα τα απορρέοντα από αυτό. Γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο, η επανάσταση του 1821 έφερε στην εξουσία αυτούς που είχαν το χρήμα, και δεν ήταν άλλοι από τους συνεργάτες των Τούρκων!
Έτσι δημιουργήθηκε ένα κράτος ατιμωρησίας και αναξιοκρατίας, που ταυτίσθηκε με την ελληνική κοινωνία εξ αρχής, φυσικά με τις ευλογίες των έξωθεν προστατών, που τώρα μας κουνούν το δάχτυλο, για να συνεχίσουν να έχουν το επάνω χέρι προφανώς. Για το λόγο αυτό κανένας νόμος δεν μπορεί να αγγίξει την κατεστημένη εξουσία. Κραυγαλέο παράδειγμα η πρόσφατη περίπτωση Χριστοφοράκου, απλά άλλη μια διακρατική συμπαιγνία της εξουσίας!
Διαχρονικά όλοι οι συνεργάτες των Τούρκων, των Γερμανών και πιο πρόσφατα της χούντας, εκτός κάποιων κορόιδων που είχαν την ατυχία να τους φάει το μαύρο σκοτάδι στο πεδίο της «βλακείας», βρέθηκαν στην ελίτ του κράτους, μεγαλοπαράγοντες της οικονομίας και της πολιτικής. Ενώ αντίθετα όσοι συνειδητά αγωνίσθηκαν για ένα πραγματικά ελεύθερο κράτος, τους έφαγε το χώμα, η αφάνεια, τα ξερονήσια και η προσφυγιά.
Η κρίση
Και ας μη νομισθεί, ότι η κρίση είναι η αιτία όλων των κακών που πλήττουν τον λαό. Από καταβολής του ελληνικού κράτους και πριν, επί φοροεισπρακτόρων – συνεργατών των Τούρκων κατακτητών, τα ίδια συνέβαιναν. Ούτε αυτή είναι η πρώτη χρεοκοπία του ελληνικού κράτους, πόσο μάλλον όταν θυμηθούμε το ατέλειωτο αλισβερίσι μεταξύ του ΓΑΠ με το ΔΝΤ. Δεν είναι πια μυστικό, διαχρονικά το στενό κλαμπ των εκμεταλλευτών, πάντα έβαζε τα συμφέροντά του πάνω από κάθε ανθρώπινο δικαίωμα. Και καλό είναι να μην ξεχνάμε τις εκλογές βίας και νοθείας πριν τη χούντα επί ημερών του "εθνάρχη".
Σκεφτείτε, ακόμη και σήμερα, ύστερα από οκτώ χρόνια απάνθρωπων μέτρων, ζητούνται συνεχώς και νέα μέτρα που πλήττουν τους ήδη πάμπτωχους, σε μια σαδιστική συμπαιγνία ντόπιων και ξένων τοκογλύφων. Είναι λοιπόν το μεγάλο ερώτημα: Γιατί ποτέ δεν μπόρεσε το ελληνικό κράτος να είναι μια οντότητα που να προστατεύει τα συμφέροντα των πολιτών του;
Οι κληρονόμοι
Η απάντηση μάλλον βρίσκεται στο γεγονός, όπως προαναφέραμε, ότι η εξουσία στη χώρα μας, κυριολεκτικά «κληροδοτήθηκε» από τους Τούρκους στους "εύρωστους" οικονομικά συνεργάτες τους, οι οποίοι όπως και είναι φυσικό μόνο τα ίδια συμφέροντα έβλεπαν και συνεχίζουν να βλέπουν. Άλλωστε ποιος δεν αντιλαμβάνεται σήμερα, πως η εξουσία ανήκει ετσιθελικά και κληρονομικά σ' αυτούς που έχουν το χρήμα; Αν μη τι άλλο η κρίση μας άνοιξε τα μάτια για να δούμε το ανήθικο αλισβερίσι της πλουτοκρατίας και των πολιτικών.
Η εξουσία λοιπόν ασκείται από τους εκπροσώπους - υπαλλήλους - της οικονομικής ελίτ, οι οποίοι πάντοτε κατορθώνουν με διάφορους τρόπους να υφαρπάζουν την ψήφο του λαού. Γλαφυρό παράδειγμα είναι το ψευδεπίγραφο δημοψήφισμα του Τσίπρα, που παρότι ο λαός ψήφισε διαφορετικά από αυτό που ήθελαν δεν εισακούσθηκε, αντίθετα και με το Σύνταγμα που οι ίδιοι επέβαλλαν!...
Αυτοί λοιπόν, οι κοτζαμπάσηδες και οι απόγονοί τους, με διάφορους τρόπους και με τη βοήθεια των ξένων δημιούργησαν ένα ισχυρό κατεστημένο, που αλληλοσυγκρούεται σε ένα αδιάκοπο παιχνίδι εναλλαγής και αποπροσανατολισμού του λαού. Η πατριδοκαπηλία, η επικάλυψη της αριστεροφροσύνης, η δήθεν πλουραλιστική δημοκρατία, αλλά και ο λαϊκισμός των δεξιών αποκομμάτων είναι διάχυτη και πως θα ‘ταν αλλιώς όταν όλα γίνονται για το πόπολο, που πρέπει να βλέπει αλήθειες μέσα από τα λόγια του …αέρα!
Οι κλώνοι
Την μερίδα του λέοντος στην νομή της εξουσίας είχε ανέκαθεν η Δεξιά, η οποία αφού ενδύθηκε τον μανδύα του πατριώτη συνεργάσθηκε απροκάλυπτα με το μεγάλο κεφάλαιο και με κάθε ξένο κατακτητή ή μη που απέφερε ιδιοτελές συμφέρον, με την προτροπή φυσικά των αφεντικών της. Αργότερα εφευρέθηκαν οι κλώνοι, αντίβαρο στην αγανάκτηση των αδικημένων, αλλά και εναρμόνισης με τις πιο προχωρημένες μεθόδους εξαπάτησης του λαού, από το εξωτερικό. Στο ίδιο μήκος κύματος είναι και η συνεργασία Τσίπρα - Καμμένου, δύο κλώνων ιδεολογικά αντίθετων που όμως συνεργάζονται αρμονικότατα!
Σήμερα που το 70% των αδικημένων, ψηφίζει το 95% των εκπροσώπων της πλουτοκρατίας. Είναι ηλίου φαεινότερο, πως το πείραμα της κλωνοποίησης των ομονοούντων πέτυχε απολύτως, αφού ακόμα και οι πιο γελοίοι και οι πιο γραφικοί έγινε κατορθωτό να είναι στη βουλή και να διαχειρίζονται τις ζωές των ανθρώπων!
Πολλοί, ακόμη και αφελείς οπαδοί της δεξιάς, οι οποίοι σήμερα φυσικά και θίγονται αναλόγως από τα μέτρα φτωχοποίησης της κοινωνίας, αναρωτιούνται για το τι σόι αριστερά μπορεί να είναι αυτή που επιβάλλει τέτοια απάνθρωπα μέτρα. Ακόμη πολλοί δεν μπορούν να κατανοήσουν, πως ένα κόμμα του 3% πήρε την εξουσία και μάλιστα με χαρακτηριστική ευκολία! Φυσικά είναι πολύ δύσκολο να αντιληφθείς, πως δεν πήραν την εξουσία, αλλά τους την έδωσαν, μέσα από το ασταμάτητο παιχνίδι της κλωνοποίησης, αλλά και για τον αναγκαίο εξαγνισμό των "καμένων" στην κολυμβήθρα του "Σιλωάμ"!
Ο μοναχικός δρόμος της αριστεράς
Άλλωστε κανένας, ούτε ο πιο φανατικός αμφιβάλλει σήμερα, έστω κι’ αν αεροβατεί, ότι αν πλειοψηφούσε ένα πραγματικά αριστερό κόμμα, ούτε κατά διάνοια θα έπαιρνε την κυβέρνηση, πόσο μάλλον, που το ΚΚΕ πολύ γρήγορα αποποιήθηκε κάθε ιδέας γι’ αυτό, πιθανόν για να μην υπάρχουν ψευδαισθήσεις! Σε κάθε περίπτωση το ΚΚΕ για άλλη μια φορά διάλεξε να αποστασιοποιηθεί, κατ' αυτό σωστά πράττοντας, αποδεχόμενο πιθανόν την λαϊκή παροιμία: Όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες. Πόσο δίκιο ή άδικο είχε, ο χρόνος θα δείξει.
Αυτή σε γενικές γραμμές είναι διαχρονικά η εξουσία στην Ελλάδα. Σημαδεμένη από την αδιαφάνεια, την εξάρτηση και τις επεμβάσεις των επικυρίαρχων όταν τα συμφέροντά τους κινδυνεύουν. Όποιοι διαφωνήσουν, ας ψαχτούν μόνο. Θα διαπιστώσουν, πως η ελαστικότητα των ιδεών και η ασύστολη προπαγάνδα, προ πολλού δεν συμβαδίζουν με το δίκιο, τις ανάγκες και τη θέληση των ανθρώπων, όλα τα άλλα είναι ευφυολογήματα στο παιχνίδι της παραπληροφόρησης και της υποταγής…
