Δεν είναι ούτε πρωτάκουστο ούτε άγνωστο αλλά πρέπει να το ‘χουμε κατά νου πάντα και να μην εφησυχάζουμε, γιατί όσο κι’ αν τα πράγματα φαίνονται ανέφελα, άλλο τόσο μπορεί να είναι επικίνδυνα στοχευμένα – το σύνηθες. Ο λόγος είναι για τη δράση των μεγάλων συμφερόντων, τα οποία ποτέ δεν ηρεμούν και δεν διαπραγματεύονται με τους ίδιους όρους, αλλά πάντα δρουν με δόλο για να πετύχουν το απόλυτο.
Ήδη ζούμε σε ένα παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον όπου κουμάντο κάνει η «νέα τάξη πραγμάτων», και αυτό λίγο πολύ το γνωρίζουμε όλοι. Εκείνο το οποίο πολλοί δεν γνωρίζουν είναι ότι τα πράγματα οδηγήθηκαν ως εδώ, όχι σαν αποτέλεσμα εξέλιξης αλλά από τα μεγάλα συμφέροντα και κάτω από αφόρητες πιέσεις, δόλιες δράσεις, υπόγειες διαβουλεύσεις, πολύ χρήμα και λεπτομερή σχεδιασμό.
Για να το αντιληφθούμε αυτό θα πρέπει να δούμε το παράδειγμα της Ελλάδας, το οποίο δεν είναι ξεκομμένο ή αμελητέο από τον παγκόσμιο σχεδιασμό. Καθόλου τυχαίος δεν είναι ο εναγκαλισμός της Ελλάδας από τα μνημόνια. Γι’ αυτή την οικονομική κατρακύλα βοήθησαν όλες οι κυβερνήσεις (μυημένες ή όχι δεν έχει μεγάλη σημασία, αν και όλοι οι πρωθυπουργοί έδωσαν προηγουμένως τα διαπιστευτήριά τους στο διεθνές imperium) μέχρι να έρθει ο ΓΑΠ να βάλλει την ταφόπλακα στο όνειρο του απλού ανθρώπου για την καλύτερη ζωή.
Σ’ αυτά τα χρόνια έγιναν τόσα πολλά σε παγκόσμιο επίπεδο, αλλά και στη γειτονιά μας, που αν τα εξετάσεις λίγο πιο βαθιά είναι προφανή παραδείγματα μιας δια της βίας κηδεμονίας, ή οικειοθελούς σκλαβιάς όπως στην περίπτωση τη δική μας αλλά και των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Δείτε που κανένας δεν αντιδρά στους εναγκαλισμούς του δικού μας «αριστερού» με τους όπου γης φασίστες, αλλά και τους τοπ διεθνείς τοκογλύφους. Βέβαια τον δρόμο τον έχουν χαράξει άλλοι προηγουμένως, απλά είναι ένα ακόμη παράδειγμα το οποίο δείχνει πολύ ρεαλιστικά τις τάσεις της «νέας τάξης» και που μας οδηγούν. Ήδη ακούγονται από τα παράθυρα, ότι καλά κάνει που συναντιέται με φασίστες όταν είναι για το καλό μας, δειλά μεν αλλά είναι μια αρχή, κακή αρχή…
Ακόμη το Ιράκ, η Γιουγκοσλαβία, η Αίγυπτος, η Λιβύη και τώρα η Συρία είναι τα πιο εμφαντικά παραδείγματα στη γειτονιά μιας, θύματα κι’ αυτά, αυτού του αδυσώπητου πολέμου στον καπιταλιστικό κόσμο. Εκεί που υπόσχονταν το άνοιγμα των αγορών και την ελεύθερη πρόσβαση σ’ αυτές, τώρα τις χειραγωγούν με προφανή το λόγο του απόλυτου ελέγχου και κέρδους των ολιγοπωλίων.
Η Συρία είναι το πιο πρόσφατο και πιο φανερό παράδειγμα γιατί φωτογραφίζει με τον πιο γλαφυρό τρόπο την σύγκρουση των συμφερόντων μέσα στην καπιταλιστική οικογένεια, που όπως φαίνεται εξελίσσεται με απώτερο στόχο την νομή της αρχηγίας. Μέχρι στιγμής φαίνεται, ειδικά στο θέμα της Συρίας, να κερδίζει η Ρωσία, χωρίς όμως οι άλλοι να έχουν πει την τελευταία τους λέξη ή να παραιτούνται από τους στόχους τους. Ήδη η συμμαχία του ΝΑΤΟ κουβαλάει συνεχώς πολεμικό υλικό και στρατιώτες γύρω από τη Ρωσία, με προφανή στόχο την επίδειξη δύναμης, πίεσης αλλά και διόλου απίθανο την στρατιωτική σύγκρουση. Αυτά αλλά και άλλα, όπως πχ. η δημιουργία του ISIS, η παραλίγο κατάληψη εξ ολοκλήρου της Συρίας από τους τζιχαντζιστές δεν έτυχαν καμιάς δημοσιότητας, ή πέρασαν εντελώς στα ψηλά, που όπως θα δούμε σε αποχαρακτηρισμένο έγγραφο της ΣΙΑ ήταν προγραμματισμένα από το 1986.
"Πιστεύουμε πως η έναρξη μιας βίας μεταξύ Αλαουϊτων και Σουνιτών, θα μπορούσε να εμπνεύσει σουνίτες στρατιωτικούς ώστε να εξεγερθούν εναντίον της κυβέρνησης", αναφέρει η έκθεση της ΣΙΑ. Και αυτό το πραγματοποίησαν, χωρίς να φείδονται ούτε για τη ζωή, ούτε για το περιβάλλον και μάλιστα του πολιτισμού που καθημερινά οι τζιχαντζιστές καταστρέφουν χωρίς έλεος. Ότι κι’ πούμε είναι λίγο και δικαιολογίες δεν υπάρχουν. Παρά την κατακραυγή της παραπληροφορημένης κοινωνίας αυτοί συνεχίζουν να τους τροφοδοτούν με όπλα και να τους προστατεύουν, παρά τα περί του αντιθέτου λεγόμενα. Αυτούσια την έκθεση της ΣΙΑ μπορείτε να την διαβάσετε: Εδώ
