Του δικομματισμού το ανάγνωσμα πρόσχωμεν
Όπως ήταν προαποφασισμένο και κατά τις δημοσκοπήσεις αναμενόμενο, ο Κυριάκος υπερίσχυσε κατά κράτος στις τελευταίες εκλογές. Αυτό συνέβη ύστερα από την επιβεβλημένη παρένθεση του Τσίπρα, αναγκαία για την απενοχοποίηση της καθεστηκυίας εξουσίας αφενός, αλλά και στάχτη στα μάτια των ρομαντικών και των ψαγμένων αφετέρου, που νόμισαν προς στιγμή πως κάτι θα άλλαζε σ’ αυτή τη χώρα.
Έτσι γυρίσαμε πάλι εκεί από όπου ξεκινήσαμε, σε πείσμα όλων αυτών που διψούν για κάποια ψήγματα δημοκρατίας, αξιοκρατίας και ανθρωπιάς, επανήλθαμε δηλαδή δυναμικότερα στην οικογενειοκρατία. Τι κι αν ακόμη κι οι νεοδημοκράτες απεύχονταν μια τέτοια εξέλιξη; Το Ελληνικό σύστημα εξουσίας απέδειξε εμπράκτως, πως όλα τα μπορεί και το αυτί του δεν ιδρώνει!
Πρέπει να ‘σαι παντελώς τυφλός για να μην βλέπεις τις διεργασίες στα στρατόπεδο των κομματόσκυλων ένθεν κακείθεν. Όλοι συσπειρώθηκαν στα μετερίζια του δικομματισμού. Άλλωστε και για τους άλλους, τους μη ενταγμένους εννοώ, δεν χρειάστηκαν πολλά. Λίγα ψίχουλα από τον Τσίπρα, εν είδει τρίτης σύνταξης, και μια ψιλοελάφρυνση στον ΕΝΦΙΑ από το Μητσοτάκη, ήταν αρκετή για να παραμείνει ο μεν πρώτος αντιπολίτευση αξιώσεων, ο δε δεύτερος να γίνει αυτοδύναμος πρωθυπουργός. Τώρα μπορούν να παίζουν με μεγαλύτερη από πριν ευκολία, αφού καιτο έδαφος είναι στρωμένο απ’ τα πριν!
Κοντολογίς ο Τσίπρας μπορεί να αισθάνεται υπερήφανος, γιατί ο κομματικός μηχανισμός του ΠΑΣΟΚ δεν αποσύρθηκε από τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού ως φαίνεται δεν βρέθηκε κάποιος καλύτερος εκφραστής τους. Ενώ στην αντίπερα όχθη ο Μητσοτάκης, είχε όλα τα εχέγγυα με το μέρος του, γόνος αυτών των οικογενειών και αδιαμφισβήτητος μονομάχος, εκ των πραγμάτων αναδείχθηκε νικητής και τροπαιοφόρος, εκβιάζοντας μάλιστα το πόπολο με εκλογές τον Αύγουστο στην περίπτωση που δεν θα ήταν αυτοδύναμος.
Ελλάδα, αιώνια θα ‘ναι η μνήμη σου…
