Μπορούμε ελεύθεροι;
0.0 από 5 (0 Ψήφοι)

Επιτακτική ανάγκη συνειδητής αντίληψης της πραγματικότητας

Μπορούμε ελεύθεροι;Κάποιοι που φαίνεται να πέφτουν από τα σύννεφα, αυτό το κράτος ευαγγελίζονται; Δηλαδή έναν τόπο εφιαλτικό, αστυνομοκρατούμενο και ηλεκτρονικά παρακολουθούμενο; Στην πραγματικότητα αντί για γη της επαγγελίας που ματαίως αναζητούσαν οι Ισραηλίτες, μας οδηγούν στο Ελληνικό Άδη, εκεί που βασιλεύει το σκοτάδι και κουμάντο κάνουν οι χθόνιες και σήμερα επίσημα πλέον, ανεξέλεγκτες δυνάμεις!

Να γιατί σιγά-σιγά και με τρόπο μας έβαλαν κάτω από τη γερμανική επιτροπεία. Όλα εξηγούνται αν αναδιφήσουμε στις αποφάσεις των συνθηκών που έχουν συνυπογραφεί από όλες τις κυβερνήσεις, φυσικά ερήμην των λαών που ποτέ δεν τις είδαν, αλλά και -στην καλύτερη περίπτωση- καταλλήλως σερβιρισμένες και εντέχνως μεταλλαγμένες.

Είπε σχεδόν μελοδραματικά ο Σόιμπλε πως θλίβεται για τις θηριωδίες των ναζί που με τους άλλους Ευρωπαίους ασέλγησαν κατά της Ελλάδας στο Β' Παγκόσμιο πόλεμο. Μήπως όμως το ίδιο δεν γίνεται και τώρα; Το μόνο που ουσιαστικά συμβαίνει μέσα στην φτιαχτή αυτή κρίση -δεν μας το είπε και κανείς δεν θα πει- είναι πως η χώρα συστηματικά αποδομείται κάτω από την καθοδήγηση αυτών των ίδιων, που εμείς επιπρόσθετα τους πληρώνουμε και πολύ ακριβά μάλιστα, τάχα για να μας σώσουν! Τότε ήταν οι διάφοροι Τσολάκογλου, τώρα έχουμε γνήσιο Γερμανό γκαουλάουτερ να επιβλέπει εκ του σύνεγγυς την επιβολή των συμφωνηθέντων και κανένας δεν μιλάει...

Εν πολλοίς η επίσκεψη Σόιμπλε είχε και αυτή τη σημασία της ευαρέσκειας των επικυρίαρχων στους ντόπιους  υπαλλήλους της “νέας τάξης”, που κατόρθωσαν σε σύντομο σχετικά διάστημα να αποδυναμώσουν τους Έλληνες από κάθε δικαίωμα και απαίτηση!

Τι σηματοδοτεί η πτώχευση του Ντητρόιτ

Το Ντητρόιτ είναι το επιστέγασμα της πιο αλλοπρόσαλλης πολιτικής, της πιο απίθανης λεκτικής ανακολουθίας, που από όλους σχεδόν θεωρείται σαν ψευδεπίγραφη και ξεπερασμένη, που όμως την στηρίζουμε και την υπηρετούμε με θρησκευτική ευλάβεια. Της πολιτικής που υπεραμύνεται των πιο θεμελιωδών συστατικών της δημοκρατίας, ενώ ταυτόχρονα τα υποσκάπτει με κάθε τρόπο θεωρώντας τους αριθμούς σημαντικότερους από την ίδια την ύπαρξή μας...

Όπως στην ΕΕ, έτσι και εκεί -σε έναν κολοσσό όπως είναι οι ΗΠΑ- αφήνουν να πτωχεύσει μια περιοχή, όχι γιατί δεν μπορούν αλλά γιατί δεν θέλουν να τη σώσουν!

Και το ερώτημα πλέον δεν είναι διφορούμενο και διανοουμενίστικο, αλλά απλό και αμείλικτο: Ποιοι και γιατί δεν θέλουν την σωτηρία; Γιατί δεν εγγυάται η Αμερική τη σωτηρία του Ντητρόιτ;

Εν πολλοίς έχει απαντηθεί, αλλά πρέπει να το επαναλάβουμε γιατί ήδη ξεκαθαρίζει το τοπίο και πρέπει να πάρουμε τις αποφάσεις μας, που πλέον αγγίζουν τη δική μας συνέπεια για τη δική μας συνέχεια...

Αποδεικνύεται πλέον με τον πιο ξεκάθαρο τρόπο ότι οι συχνά επαναλαμβανόμενες πτωχεύσεις που όλοι βλέπουν πια ότι είναι φτιαχτές και μεθοδευμένες δεν έχουν άλλο σκοπό παρά τη δημιουργία των κοινωνιών 80-20. Στα πλαίσια φυσικά της παγκοσμιοποίησης και της “νέας τάξης πραγμάτων”, η οποία σταθερά επιβάλλεται με τις ευλογίες της οικονομικής ελίτ που εδραιώνει ακόμη περισσότερο την κυριαρχία της σε βάρος της πλειοψηφίας των λαών...

Όσο και αν προβάλλονται διαφορές μεταξύ ΕΕ και ΗΠΑ, έστω και αν είναι σε διαφορετικό το μοντέλο απασχόλησης, δημόσιο εδώ, ιδιωτικό εκεί, ο στόχος είναι ο ίδιος: Φτωχοποίηση του ανθρώπου και μετατροπή του σε άχρηστο και επιβλαβή, άρα μη δικαιολογήσιμη ύπαρξη πάνω στη γη!

Τι ζητάμε;

Επανειλημμένως μας εκθείασαν την ΕΕ σαν τον συνεταιρισμό των λαών που θα μπορούσε να ήταν το αποτελεσματικό όπλο κατά των κερδοσκοπικών παιχνιδιών των διάφορων αεριτζήδων και το ευρώ σαν το απόλυτο στήριγμα των μικρών οικονομιών, όπως η δική μας. Δυστυχώς αποδείχτηκε ακριβώς το αντίθετο. Η ΕΕ δεν στάθηκε εμπόδιο στα κερδοσκοπικά παιχνίδια, μα ούτε και το ευρώ προστάτεψε τις μικρές οικονομίες, το αντίθετο μάλιστα, τις καταβαράθρωσε...

Μπορεί να είναι εντελώς μαζοχιστικό, όμως επιμένουμε να δικαιολογούμε τα αδικαιολόγητα και να προσυπογράφουμε την καταστροφή μας, επιμένοντας στις λάθος λογικές με λάθος συνταγές. Ήδη η Ελλάδα τυλιγμένη σαν σαλάμι ανάμεσα στους μηχανισμούς του ΔΝΤ και της ΕΕ, που κατά τους ειδήμονες που μας ενέπλεξαν είναι οι κορυφαίοι, μέσα σε τρία χρόνια το χρέος μας από το 120% έφτασε αισίως στο 160%! Άρα επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις του προαποφασισμένου, του μεθοδευμένου, του πειραματόζωου, που θα είναι ο μπούσουλας για όλους τους λαούς...

Αυτό πραγματικά θέλουμε; Είναι ανθρωπίνως αδύνατο και όμως είναι η αδυσώπητη πραγματικότητα. Κάθε φορά σερνόμαστε πίσω από τα συμφέροντα της ολιγαρχίας που χρησιμοποιεί κάθε μέσον να μας σκλαβώσει, υποκύπτουμε και συναινούμε δουλικά και πειθήνια. Τι συμφέρον έχουμε να συρθούμε πίσω από τον δυνάστη μας, αναγορεύοντάς τον και φιλεύσπλαχνο; Δεν είναι καιρός να του βγάλουμε τη μάσκα και να απελευθερωθούμε;

Αναμφισβήτητα σήμερα υποσκάπτεται και απροκάλυπτα απειλείται η ελευθερία μας που με τόσο αίμα έχει κερδηθεί. Είναι πολύ κουτό, αν όχι συνειδητή πράξη προδοσίας, να συναινεί κάποιος για οποιοδήποτε τίμημα σε δράσεις που στοχεύουν στην συρρίκνωση των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Δεν υπάρχει κανένας λόγος συμμετοχής μας σε ένα τέτοιο έγκλημα, γιατί περί αυτού πρόκειται. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η δύναμη και το δίκιο είναι με τους πολλούς, είναι με το μέρος μας.

Μπορούμε να ζήσουμε ελεύθεροι και θα ζήσουμε, γνωρίζοντας συνειδητά τα δικαιώματά μας, αλλά και τις υποχρεώσεις μας. Τότε και μόνο τότε θα σφυρηλατήσουμε αξίες πανανθρώπινες και αιώνιες...