Χρόνια σκλάβοι, αποκτήσαμε τη νοοτροπία του υποτελούς που όλα αποφασίζονται αλλού και ερήμην του. Όποτε ορθώσαμε το κορμί μας, ατενίζοντας το μέλλον μας με ανακούφιση και σιγουριά, εφευρίσκονταν ένας λόγος και κάποιος τρόπος ώστε οι πειθήνιοι εγκάθετοι συνομιλητές - υποστηρικτές ξένων συμφερόντων, να μας επαναφέρουν με το καλό ή το άγριο στην τάξη, στη θέση του ρακένδυτου και ανεύθυνου σκλάβου.
Ήδη μετά από τρία χρόνια, βίαια επιβληθέντων μνημονίων, η διάλυση της κοινωνίας σε όλα α επίπεδα είναι περισσότερο από εμφανής. Δίκαια κάθε ελεύθερα σκεπτόμενος άνθρωπος απορεί για όλα αυτά που του λένε, μα πιο πολύ με αυτά που κάνουν. Οι μόνοι που επιχαίρουν είναι οι σωτήρες μας και το παγκόσμιο κερδοσκοπικό σύστημα, μαζί με τους μεγαλοεργολάβους και τα ΜΜΕ, τα οποία στην πλειοψηφία τους οι τελευταίοι ελέγχουν.
Το όραμα που διοχετεύθηκε εντέχνως στο DNA μας διαχρονικά για την συμπόρευση στην ΕΕ, σε μια κοινότητα δηλαδή, ονειρεμένης ευδαιμονίας, ισονομίας και αξιοκρατίας, αποδείχθηκε όνειρο απατηλό!
Αποδείχθηκε δηλαδή, πως “όταν δεν έχεις νύχια να ξυστείς μην περιμένεις από τους άλλους”! Ουσιαστικά δεν διδαχτήκαμε τίποτα από το παρελθόν εμπιστευόμενοι τις υποσχέσεις των κατ' επάγγελμα λαοπλάνων. Έτσι η Ευρώπη της ευδαιμονίας γρήγορα αποδείχθηκε μια κρεμάλα που όσο περνάει ο καιρός, όλο και πιο πολύ μας σφίγγει το λαιμό και μας κόβει την ανάσα.
Εμείς λοιπόν, που με το σπαθί μας κερδίσαμε την “Ελευθερία”, αφεθήκαμε στην κηδεμονία άλλων. Δεν μπορέσαμε να αντιληφθούμε και δεν το βλέπουμε ακόμη, ότι ο άλλος, πρώτα απ' όλα το συμφέρον του κοιτάζει. Η μακραίωνη ιστορία μας άλλωστε είναι γεμάτη από τέτοια παραδείγματα, που όμως οι “πολιτικοί” μας αλλά και εμείς, απεμπολούμε μοιρολατρικά...
