Η μόνη λύση: Κουμάντο στο σπίτι μας
0.0 από 5 (0 Ψήφοι)
Η μείωση των αποδοχών εργαζομένων και συνταξιούχων, που άρχισε με το μνημόνιο, συνεχίζεται συνεχώς και απροσκόπτως ανά τρίμηνο. Οι διαπλεκόμενοι της εξουσίας σε εσωτερικό και εξωτερικό διατείνονται, πως ο μοναδικός λόγος είναι το μεγάλο χρέος μας. Είναι αλήθεια, αλλά η μισή. Στην πραγματικότητα είναι αποτέλεσμα κακής διαχείρισης και πολιτικών των κυβερνήσεων και δη της τελευταίας… Μεταξύ αστείου και σοβαρού είχαμε γράψει στο προηγούμενο άρθρο μας, πως ήταν πολύ πιθανόν να μην πείθαμε του «εταίρους» μας ένεκα αφερεγγυότητας. Δυστυχώς επαληθευθήκαμε. Δεν πέρασαν ούτε 12 ώρες ανακούφισης από τη συμφωνία για το νέο μνημόνιο και νέες αφόρητες πιέσεις και ωμοί εκβιασμοί εξυφαίνονται από την ΕΕ. Είναι ένα ερώτημα που χρήζει απάντησης, τι ζητάνε τελικά οι δανειστές μας; Αυτό έπρεπε να το απαντήσει η κυβέρνηση που διαπραγματεύεται(;) μαζί τους. Διότι γεννάται το εύλογο ερώτημα: αφού με όλα τα μέτρα που επέβαλλαν δεν καλυτέρευσε κανένας δείκτης –μάλλον χειροτέρευσε-, και επί πλέον οι χαμηλότερες τάξεις εργαζομένων συνταξιούχων έχουν πλέον σοβαρό πρόβλημα επιβίωσης, η ανεργία συνεχώς αυξάνεται, προς τι η συνέχιση της ίδιας λανθασμένης στρατηγικής; Αν πάλι όπως διαρρέεται, η κυβέρνηση δεν κάνει καλά τη δουλειά της, γιατί δεν επιβάλλουν, όπως επιβάλλουν στο λαό τα χαράτσια; Γιατί επιτρέπουν την αφαίμαξη των ασθενέστερων και μάλιστα χωρίς κανένα όφελος για τη χώρα; Και επίσης γιατί δεν βοήθησαν παράλληλα με τα φοροεισπρακτικά μέτρα στην δημιουργία συνθηκών παραγωγής; Δυστυχώς και ο τελευταίος πολίτης αυτής της χώρας έχει εμπεδώσει, πως η τρόικα σε αγαστή συνεργασία με την Ελληνική κυβέρνηση έχει επιβάλλει στον ελληνικό λαό ένα αντιαναπτυξιακό καθεστώς, διάλυσης και απορύθμισης του κράτους και ήδη τα αποτελέσματα είναι εμφανή. Και το μεγάλο ερώτημα που τίθεται είναι, «τι μέλει γενέσθαι». Γνώμη μας είναι ότι τα εκβιαστικά και φοβικά διλλήματα με τα οποία τροφοδοτούν την κοινωνία εδώ και δύο χρόνια, είναι ψεύτικα και αποπροσανατολιστικά, με προφανή σκοπό την περεταίρω υπερχρέωση του κράτους και την μετάλλαξή του σε σκλαβοπάζαρο. Αυτό φαίνεται άλλωστε από τα δημοσιεύματα στον ευρωπαϊκό τύπο. Με δραχμή η με ευρώ, τίποτα δεν πρόκειται να αλλάξει. Χρωστάμε και κανένας δεν πρόκειται να μας χαρίσει κάτι. Το ότι φτάσαμε στην χρεοκοπία οφείλεται ουσιαστικά σε εμάς, στην ανικανότητά μας, που βάλλαμε τους ξένους να μας σώσουν και έτσι ένα χρέος διαχειρίσιμο μετατράπηκε  σε δυσβάσταχτο, αφού πρυτάνεψε η λογική, του «δανείζομαι για να ξεχρεώνω». Πρέπει να γίνουμε αφεντικά στο σπίτι μας και να συνειδητοποιήσουμε πως δεν πρέπει καταναλώνουμε περισσότερα από όσα παράγουμε…