Βέβαια δεν είναι η πρώτη φορά που η χώρα μας βρίσκεται σε οικονομική δυσκολία. Και άλλες φορές στο παρελθόν έχουμε χρεοκοπήσει και κατά μία έννοια δεν θα ‘πρεπε να μας φοβίζει, όμως σήμερα υπάρχει μια διαφορά. Διαβάζουμε στο «ΠΟΝΤΙΚΙ» της 5ηςτου Απρίλη: «Και με τη …βούλα (δηλαδή το ΦΕΚ2501/4.11.2011) επιβεβαιώνεται πως εννοεί η ελληνική πλευρά και οι δανειστές την «αξιοποίηση» της δημόσιας περιουσίας του Δημοσίου και την εσαεί εκμετάλλευση φυσικών πόρων, εθνικού πλούτου μαζί με ότι άλλο έχουν βάλει στο «μάτι» οι Γερμανοί και οι σύμμαχοί τους (μας).
»Όπως φαίνεται στο εν λόγω ΦΕΚ, τα περιουσιακά στοιχεία μεταβιβάζονται «κατά πλήρη κυριότητα και χωρίς ανταλλάγματα». Επίσης μεταβιβάζονται χωρίς την υποχρέωση καταβολής φόρων (άλλη μία πρόνοια υπέρ των δανειστών), βάσει της οποίας το ελληνικό δημόσιο αποστερείται έστω το στοιχειώδες έσοδο. Κατά παρέκκλιση και πέραν κάθε οικονομικής λογικής, οι υπογράφοντες (ο Ευάγγελος Βενιζέλος και ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης μαζί με τον Γερουλάνο, τον Παπακωνσταντίνου, τον Κουτρουμάνη και τον Ραγκούση) φαίνεται πως δεν διαπραγματεύθηκαν ούτε καν τα αυτονόητα.
»Το ενδιαφέρον είναι πως, εκτός των άλλων περιουσιακών στοιχείων που εκχωρούνται, προβλέπεται ακόμη η αξιοποίηση των «υφιστάμενης και μελλοντικής φύσεως δικαιωμάτων…»με ότι αυτό συνεπάγεται για την εμπράγματη διασφάλιση των δανειστών έναντι της Αθήνας. Που επιπροσθέτως έχει θωρακιστεί με την εκχώρηση της νομικής αρμοδιότητας θεμάτων αυτού του χαρακτήρα στη δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου. Και έχει κυρωθεί (όπως και η θεσμοθέτηση του περίφημου ειδικού λογαριασμού)από την ελληνική βουλή».
Γίνεται αντιληπτό πως μέσα από τη δανειακή σύμβαση, δεν δίνεται καμιά δυνατότητα ανάπτυξης αφού έτσι κι’ αλλιώς τα ποσά που δίδονται στους δανειστές απαγορεύουν οιανδήποτε επένδυση. Αυτό άλλωστε επιβάλλεται από την «Τρόικα» με την συνεχή μείωση των αποδοχών, την αύξηση των φόρων και τις απολύσεις των εργαζομένων. Επόμενο είναι η μείωση της αγοραστικής δύναμης των εργαζομένων, αλλά και των εσόδων του κράτους. Άρα αυτό που προδιαγράφεται μέσα από τη δανειακή σύμβαση δεν είναι τίποτα άλλο από μια όσο το δυνατόν πιο μακρόχρονη εξάρτηση από το ΔΝΤ και όλους τους άλλους τοκογλυφικούς οργανισμούς και μάλιστα χωρίς δυνατότητα ανάκαμψης… Αυτό ουσιαστικά είναι το νέο κα το διαφορετικό που φέρνει η δανειακή σύμβαση. Μια νέου τύπου αποικιοκρατική συμφωνία, που επιβάλλεται μάλιστα χωρίς πόλεμο και έχει να κάνει με το πετρέλαιο κατά βάση, εξ ου και οι άνευ όρων παραχωρήσεις προς τους απανταχού κερδοσκόπους. Οι υπάλληλοί τους (η κυβέρνηση), που στην ουσία αυτοί έχουν αναγορεύσει, υπογράφουν τα πάντα χωρίς καμιά διαπραγμάτευση (όπως από τους κύκλους τους διαρρέεται). Όντως φαίνεται καθαρά πως ο τελικός στόχος των συμβάσεων που υπεγράφησαν με την Τρόικα δεν ήταν όπως μας έλεγαν η «σωτηρία» της πατρίδας, ήταν η διαιώνιση μιας επιβεβλημένης άνωθεν και έξωθεν κατάστασης με απώτερο σκοπό την πτώχευση και το σκλάβωμα των ανθρώπων. Τα ατέλειωτα ταξίδια του ΓΑΠ και όλων το άλλων που συνεχίζονται δεν ήταν τίποτα άλλο από το απαραίτητο γαρνίρισμα μιας θεατρικής παράστασης που το σενάριο είναι γραμμένο από παλιά, μόνο οι ηθοποιοί αλλάζουν. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα. Η εξάρτηση και η εκμετάλλευση είναι σχεδόν ταυτόχρονη της γέννησης του ανθρώπου. Όλοι εμείς που αναζητήσαμε τον επιούσιο στα πέρατα της γης, είτε σαν εργαζόμενοι μετανάστες, είτε σαν ναυτικοί, έχουμε αναμφισβήτητα σαφέστατη αντίληψη του θέματος. Τίποτα δεν μας χάρισε κανένας και ποτέ. Στα πέρατα της οικουμένης αποκτήσαμε τη φήμη του καλού, εργατικού, του συνεπή. Δεν επιδιώξαμε δάφνες, αλλά όταν μας κατηγορούν, φυσικό είναι να παρεξηγιόμαστε. Για όσους μάλιστα γνωρίζουν, δεν είναι υπερβολή, ο Έλληνας εργαζόμενος είναι από τους πιο φιλότιμους. Όταν πρωτακούσαμε να εκστομίζει κατηγορίες εναντίον μας ο ΓΑΠ εκπλαγήκαμε, δεν πιστεύαμε στ’ αυτιά μας. Φυσικά δεν ήταν τυχαίο, τα ενοχικά συμπλέγματα και η τρομοκράτηση του λαού σύμφωνα με τη μέθοδο ΣΟΚ του Φρίτμαν. Παράλληλα άρχισαν οι ξένοι να μας κατηγορούν και τα spreads να ανεβαίνουν. Οι προθέσεις είναι εμφανείς και υποδεικνύουν το προμελετημένο του πράγματος. Άλλωστε Όπως πολλάκις ελέχθη, χρησιμοποιηθήκαμε σαν πειραματόζωο για όλους τους άλλους που ήδη ακολουθούν… Το εύλογο ερώτημα που πλανάται στα χείλη όλων είναι τι πρέπει να κάνουμε για να ξεφύγουμε απ’ τις δαγκάνες των τοκογλύφων. Η απάντηση είναι απλή: Σήμερα το βλέπουμε ξεκάθαρα μας οδηγούν στο μηδέν. Τίποτα δεν έχουμε να χάσουμε περισσότερο από αυτό που έχουν αποφασίσει μέχρι το 2015. Είναι λοιπόν επιβεβλημένο να αναμετρηθούμε και να επανακαθορίσουμε τους όρους που πρέπει και έχουμε υποχρέωση να θεσπίσουμε αν θέλουμε να επιβιώσουμε ειρηνικά. Τώρα έχουμε την γνώση και περισσότερο από ποτέ την εμπειρία. Είναι η ευκαιρία για ένα νέο ξεκίνημα. Τώρα ξέρουμε ότι μπορούμε βάλλουμε τις βάσεις για ένα καινούργιο κόσμο απαλλαγμένο από τις μιζέριες, τις ανασφάλειες και τις αγκυλώσεις του παρελθόντος. Ας αντιδράσουμε λοιπόν. Τώρα σίγουρα γνωρίζουμε που μας οδηγούν, δεν υπάρχουν άλλες δικαιολογίες. Ο τελευταίος λόγος ανήκει στο λαό…