‘Hρθε η ώρα να ξυπνήσουμε από το λήθαργο της κάλπικης ευμάρειας. Αυτήν που αποδεχθήκαμε αναντίρρητα, με τυμπανοκρουσίες και σπαταλήσαμε με βουλιμία τα προηγούμενα χρόνια, συμμετέχοντας σε όλα τα προϊόντα που μας προσφέρθηκαν, soft, τεχνολογίας, ή απόβλητα της αχαλίνωτης καπιταλιστικής εμπορευματοποιημένης εποχής του ακατάσχετου καταναλωτισμού…
Έτσι κι’ αλλιώς θα ήταν δύσκολο και αδύνατο να μείνουμε απαθείς και αμέτοχοι στις παροτρύνσεις για την χωρίς όρια συμμετοχή στην πολυδιαφημισμένη γλυκιά ζωή, αφού η Ελλάδα παραδοσιακά και πάντα είχε ενεργή συμμετοχή στο εμπόριο και τις μεταφορές παγκοσμίως, άρα έβλεπε. Ο άκρατος και εύκολος λοιπόν πλουτισμός που επιμελώς καλλιεργήθηκε μέσω ενός αρρωστημένου πελατειακού συστήματος έγινε στάση ζωής, που εξηγείται και από το γεγονός ότι για χρόνια οι Έλληνες στερήθηκαν πολλά κάτω από ζυγούς κατακτητών, τους πολέμους, τον εμφύλιο…
Στην πραγματικότητα πάντοτε στα νεότερα χρόνια βρεθήκαμε κάτω από ένα καθεστώς υποταγής, προστασίας, η επιτροπείας. Αυτό ποτέ δεν έγινε από δική μας ανικανότητα, ούτε από την αγάπη των πατρώνων μας βέβαια. Πάρα πολλά χρόνια ζήσαμε στη σκλαβιά, αλλά και μετά την επανάσταση του ’21 δεν κατορθώσαμε ποτέ να αποκτήσουμε ουσιαστικά την ανεξαρτησία μας.
Οι «προστάτιδες δυνάμεις» κατάφερναν πάντα να μας κρατήσουν κάτω από την κηδεμονία τους με διάφορους τρόπους. Άλλοτε δηλαδή βάζοντας δικούς τους ανθρώπους και άλλοτε όπως συμβαίνει σήμερα, ντόπιους υποτακτικούς.
Συνήθως πληρώναμε τα σπασμένα, αφού πέραν των απωλειών σε ανθρώπινο δυναμικό, μας αφαίμασσαν και οικονομικά. Ειδικά κατά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο, πέραν των θυμάτων σε ανθρώπους, οι Γερμανοί κατέστρεψαν τη χώρα συνολικά σε επίπεδο υποδομών και οικονομίας, αρπάζοντας ότι είχαμε και δεν είχαμε...
Αυτοί λοιπόν που μας έσυραν και επιβουλεύτηκαν συνεχώς την εθνική μας υπόσταση, την ελευθερία, και την ζωή μας, πάντα μας επέβαλαν οτιδήποτε ήταν συμβατό με τα συμφέροντά τους. Ακόμη και τώρα αγοράζουμε οπλικά συστήματα διαλογής, υποβρύχια που γέρνουν και ότι άλλο άχρηστο. Μας καλόμαθαν στις μίζες της SIEMENS και άλλες απατεωνιές, φυσικά πάντα με το πιστόλι στον κρόταφο. Τώρα αυτοί οι αδιάφθοροι, για μια ακόμη φορά, μας χρησιμοποιούν σαν ασπίδα για να χτυπήσουν επάνω μας, όλης της γης κερδοσκόποι, με απώτερο σκοπό να λεηλατήσουν όλο μας τον πλούτο.
Οι Γερμανοί και οι συνεταίροι μας στην πλειοψηφία τους, χρησιμοποιούν τα χρήματα σαν όπλο εξάρτησης, υποταγής, οικονομικής και κοινωνικής εξαθλίωσης. Τώρα ακόμη περισσότερο δανείζοντάς μας ληστρικά, με τοκογλυφικά επιτόκια και ουσιαστικά κερδίζοντας τεράστια ποσά από τη δική μας την ανάγκη, παρότι είμαστε «συνέταιροι». Σήμερα μάλιστα αυτοί, δυνατοί οικονομικά αν και αυτοανακηρύσσονται πολιτισμένοι, αρνούνται πεισματικά να μας δώσουν τις πολεμικές αποζημιώσεις, καταστρατηγώντας κάθε έννοια ηθικής και αλληλεγγύης…
Παρότι το πρώτο πρόγραμμα της δανειακής βοήθειας απέτυχε και όλες οι απόψεις ακόμη και αυτών των ιδίων που την επινόησαν και ενώ όλοι περιμέναμε με την αλλαγή πρωθυπουργού να υπάρξει κάποια διαφορετική πολιτική, παρακολουθούμε να επαναλαμβάνεται η ίδια ισοπεδωτική και καταστροφική για τον τόπο μας, πολιτική του ΓΑΠ.
Σαν να μην φτάνει δε αυτό, οι συνεταίροι Γερμανοί μας διαμηνύουν ξεδιάντροπα και υπεροπτικά, στην ουσία μας απειλούν με την τοποθέτηση κάποιου ξένου να μας επιτηρεί(!), δηλαδή έναν επίτροπο, ή έναν πρόεδρο παρά «τω προέδρω». Από την άλλη πλευρά οι ντόπιοι δοτοί εξουσιαστές, ανδρείκελα και υποτακτικοί των προστατών μας, συντάσσονται με τις όποιες απαιτήσεις τους χωρίς καμιά αντίρρηση.
Είναι πασιφανές πως όσα γίνονται δεν είναι τίποτα άλλο από ένα παιχνίδι επιβολής, που πάντα εφαρμόζεται από αυτούς που έχουν συμφέροντα και πάντως όχι από τους εργαζόμενους και το λαό. Κατά τεκμήριο συμφέρον έχουν αυτοί που δεν δούλεψαν ποτέ και δεν θέλουν, αφού έχουν τις μεγαλύτερες περιουσίες! Εμείς οι πολλοί μπορούμε να επιβάλλουμε το δίκαιο και πρέπει, αν θέλουμε να συνεχίσουμε να συνυπάρχουμε αρμονικά …
Είναι καιρός λοιπόν να ορθώσουμε το ανάστημά μας και υπερήφανα να υπερασπίσουμε την αξιοπρέπειά μας, την ελευθερία μας, την εργασία μας, την παιδεία μας, το σύστημα υγείας, τον τόπο μας. Και δεν είναι φτωχή η πατρίδα μας, τα πάντα έχει… Όμως πρώτα απ’ όλα πρέπει να ενωθούμε και να χαράξουμε το μέλλον μας και το μέλλον των παιδιών μας πάνω σε αρχές ήθους σεβασμού και γνώσης.
Αυτό μπορούμε να το κάνουμε διώχνοντας όλους αυτούς τους τύπους, που μας έβαλαν σ’ αυτή την περιπέτεια και είναι όλοι γνωστοί. Άλλωστε τι χρειαζόμαστε ανθρώπους που δεν ρώτησαν, δεν διάβασαν, δεν άκουσαν; Αφού στην κυριολεξία δεν έκαναν αυτό για το οποίο τους ψηφίσαμε. Μπορούμε κάλλιστα να στηριχθούμε στις δικές μας δυνάμεις και να μεγαλουργήσουμε, έστω κι αν αυτό θα ‘ναι λίγο δύσκολο στην αρχή…