5 από 5 (3 Ψήφοι)
Ευχαριστώ τ’ ατέλειωτα σύμπαντα,
την παγκόσμια αρμονία,
που μέρος της είμαι κι' εγώ.
Αθάνατος νομίζω ερευνητής!
Ανυπόμονος θαρρώ ταξιδευτής,
συμπαντικός και ονειροπόλος,
που αναζητά της ζωής τις άκρες…
Ασίγαστη η δίψα για αλήθεια,
στην απεραντοσύνη του απείρου.
Φορτωμένος νομοτελειακά,
απ’ τη γέννησή μου, με ελπίδες!
Όσο κι' αν δεν θέλω,
κομμάτι είμαι της ατέρμονης ενέργειας,
που υπακούοντας σε νόμους αρχέγονους,
επαναλαμβάνεται επ’ άπειρον…