Δειλά – δειλά, στα φανερά και στα κρυφά, παραδέχονται πλέον οι πρωταγωνιστές των μνημονίων, πως ο δρόμος και ο τρόπος εφαρμογής τους, ήταν τάχα ένα μεγάλο λάθος!
Κάποιοι μάλιστα, που αισθάνονται πολύ άνετα παίζοντας μονότερμα φτάσανε στο άλλο άκρο και είπαν το αμίμητο, ότι δηλαδή αυτή είναι μια ηρωική κυβέρνηση που κάνει υπεράνθρωπες προσπάθειες να ορθοποδήσει η χώρα!
Είπανε ακόμη, πως λανθασμένα δεν έγιναν εκλογές το Ιούνιο, γιατί έτσι θα είχε πάρει νομιμοποίηση η κυβέρνηση και θα προχωρούσε με ευκολία στις μεταρρυθμίσεις!
Δεν μας εκπλήσσουν, αφού το γνωρίζουμε από την εποχή του πρώτου μνημονίου το τοπίο που ονειρεύονται στον Ελλαδικό χώρο και παντού βέβαια: Τσάμπα τον ορυκτό πλούτο και τουρισμό με φτηνά γκαρσόνια!
Στην ουσία δηλαδή αυτό που τους ενδιαφέρει είναι η επιβολή των προαποφασισμένων μέτρων από την εποχή του ΓΑΠ και παλαιότερα και όχι οι άνθρωποι που ολοένα και περισσότερο εξαθλιώνονται...
Ήδη σφυρηλατούνται και προετοιμάζεται το πλαίσιο πάνω στο οποίο θα μπορέσουν να περάσουν και τα νέα μέτρα που καθημερινά πέφτουν στο τραπέζι - τα οποία φυσικά δεν πρόκειται να σταματήσουν στο εγγύς μέλλον - ως απαιτήσεις, πότε της τρόικα, ή του ΔΝΤ, της κομισιόν, άλλοτε της ΕΤ, των ινστιτούτων αξιολόγησης, ή όποιου άλλου έχει μια ηγετική θέση στην παγκοσμιοποιημένη νέα τάξη πραγμάτων, που διακαώς όλοι αυτοί επιθυμούν και πάνω σ' αυτό εργάζονται πυρετωδώς.
Το συμπέρασμα είναι ότι βρίσκονται στην τελική ευθεία, μέτρα που θα υλοποιηθούν πιθανότατα από το Σεπτέμβριο και θα οδηγήσουν τους ανθρώπους σε ακόμη μεγαλύτερη εξαθλίωση. Και αν κάποιες στιγμές σταθήκαμε σκεπτικοί και αμήχανοι μπροστά στις επιλογές τους, τώρα γνωρίζουμε πολύ καλά που μας οδηγούν...
Η αλήθεια είναι πως όλα αυτά τα έχει ζήσει η ανθρωπότητα χιλιάδες φορές στο παρελθόν. Με διαφορετικό περιτύλιγμα φυσικά, αλλά με την ουσία ίδια και απαράλλαχτη. Πολιτικοοικονομική κρίση και διαπλοκή είναι η αιτία και ο άνθρωπος συνθλίβεται ανάμεσα στην τιτάνια προσπάθεια επιβίωσης και χειραφέτησης, όντας πάντοτε σε θέση μειονεκτική, αφού δεν μπορεί να γεφυρώσει τις ανούσιες διαφορές του.
Θα τους αφήσουμε και πάλι; Κι όμως, είναι στο χέρι μας να τους εμποδίσουμε! Και μόνο για να τους δούμε έστω να ιδρώνουν επειδή θα τους... τραβήξουν τ' αυτί τα αφεντικά, να 'στε σίγουροι ότι αξίζει τον κόπο!