Η πληροφόρηση, ένα ακόμη εργαλείο στην φαρέτρα του κέρδους
Ίσως η λαϊκή παροιμία, “Εκεί που μας χρωστάγανε, μας πήραν και το βόδι”, αποδίδει γλαφυρά την πραγματικότητα στα της Ελληνικής τηλεόρασης. Φυσικά δεν είναι η εξαίρεση στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, όμως είναι πολύ σημαντικό γιατί διαμορφώνει συνειδήσεις και στην εποχή μας μπορεί να μονοπωλεί την προπαγάνδα των μεγάλων συμφερόντων.
Κάποιοι ρομαντικοί -λίγοι ευτυχώς- πιστεύουν ακόμη, πως το μαύρο στην κρατική τηλεόραση, το οποίο επέβαλλε η “κάλλιστη” αυτή κυβέρνηση, αποσκοπούσε στην κάθαρση, η οποία φυσικά δεν έγινε! Κάποιοι βέβαια ακόμη πιο ρομαντικοί, θα πουν πως έφταιξε η αντιπολίτευση, η οποία αντιδρά σε κάθε μέτρο διαρθρωτικό και κάθαρσης. Ποια όμως είναι η αλήθεια;
Οι πρώτες κινήσεις για την δημιουργία της “νέας τηλεόρασης”, σηματοδοτούν την πραγματικότητα και αυτή δεν έχει καμιά σχέση με το νέο, το πρωτοποριακό, το καθαρό. Αυτό δείχνει η παντελής απαξίωση και ο αποκλεισμός της κοινωνίας από τις εξελίξεις, η επάνδρωση του νέου κυριολεκτικά με παλιά υλικά και το σημαντικότερο, χωρίς την πολυδιαφημισμένη αξιολόγηση. Έβαλαν τα ίδια πρόσωπα και μάλιστα χωρίς να πληρούν τις προϋποθέσεις τις οποίες οι ίδιοι έθεσαν. Σε πολλές περιπτώσεις μάλιστα, οι προϋποθέσεις προσαρμόστηκαν να καλύπτουν τους υποψηφίους. Αστεία πράγματα, δηλαδή.
Όμως τίποτα δεν έγινε βεβιασμένα, ή τυχαία. Όλα σχεδιάσθηκαν μέσα στο περιβάλλον της ντόπιας και ξένης κερδοσκοπίας και φυσικά του απόλυτου ελέγχου της πληροφόρησης, προς όφελος των ολίγων. Ποιος δεν είδε άλλωστε την αμέριστη συμπαράσταση της ΕΕ, σε μια μάλιστα αδιαμφισβήτητα αντιδημοκρατική πράξη; Χοντρικά αυτά που πέτυχαν με το κλείσιμο της ΝΕΤ, είναι τα εξής:
α) Έγινε επαναπροσδιορισμός του ημερομισθίου προς τα κάτω, που θα ήταν αδύνατον να γίνει με τη μονιμότητα του προηγούμενου καθεστώτος.
β) Η παράδοση της ψηφιακής πλατφόρμας στην digea. Ο ψηφιακός χώρος δηλαδή, ο οποίος θα έπρεπε να ανήκει στο δημόσιο, χαρίστηκε σε 5-6 επιχειρηματίες και μάλιστα, προκλητικά και κραυγαλέα, σ' αυτούς οι οποίοι γιγαντώθηκαν χωρίς να έχουν δώσει ούτε δραχμή στο δημόσιο.
γ) Το σημαντικότερο δε, δόθηκε και με το νόμο ο απόλυτος έλεγχος των ΜΜΕ στο πολιτικοοικονομικό κατεστημένο, αφού πλέον αυτοί θα αποφασίζουν, πως και τι θα “περνάει” στο λαό. Ήδη το αποτέλεσμα είναι εμφανές και στον πιο αδαή. Οι ειδήσεις είναι σε όλα τα κανάλια, λες περασμένες από καρμπόν...
