Ο Επικούρειος γρίφος που ζητάει λύση...
[youtube]EaCZngZrOUQ[/youtube]
Θέλει ο Θεός να εμποδίσει το κακό αλλά δεν είναι ικανός; Τότε δεν είναι παντοδύναμος.
Μπορεί αλλά δε θέλει; Τότε δεν είναι πανάγαθος
Και θέλει και μπορεί; Τότε γιατί υπάρχει το κακό;
Δεν θέλει ούτε μπορεί; Τότε γιατί να τον αποκαλούμε Θεό;
De Rerum Natura (για τη φύση των πραγμάτων), ένα ποιητικό έργο γραμμένο σχεδόν 2.000 χρόνια πριν, ο Ρωμαίος Λουκρήτιος λέει για τον Επίκουρο:
"Καθώς η ανθρωπότητα χαμένη Σ'ολη τη γης κοίτωταν νικημένη Εμπρός στα μάτια ολονών, απ'τη Θρησκεία-που Την κεφαλή επρόβαλε μέσα απ'τους ουρανούς Σκιάζοντας με την όψης της, της φρίκης, τους θνητούς Ένας Έλληνας ήταν αυτός που πρώτος τόλμησε ν'αψηφήσει Και σήκωσε μάτια θνητά τον τρόμο ν'αντικρύσει Αυτόν π'ούτε η δόξα των Θεών, μήδε η βοή του κεραυνού, Μήτε τ'αστροπελέκι του ανταριασμένου ουρανού Τον'εταπείνωνε μα τον τσινούσε με μήνιν πυρωμένη Η άτρόμητη καρδιά του να είναι η πρώτη που οργισμένη Τις πυλές που είχαν μανταλώσει αυτοί της Φύσης της αρχαίας να τσακίσει".Ο Επίκουρος γεννήθηκε στη Σάμο από γονείς Αθηναίους κληρούχους. Διακεκριμένος φιλόσοφος, εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ίδρυσε δική του σχολή. Πρέσβευε ότι η μόνη αρχή των πραγμάτων είναι η ύλη. Έξω απ’ αυτήν δεν υπάρχει παρά μόνο το κενόν. Σύμφωνα με την υλιστική αυτή θεωρία του το μόνο απόλυτο αγαθό είναι η «ηδονή», όχι όμως η στιγμιαία, αλλά η διαρκής, το μόνο δε απόλυτο κακό η «αλγηδών». Ο πόνος, δηλαδή, και η χαρά είναι οι δύο πόλοι, γύρω από τους οποίους περιστρέφεται εναλλασσόμενος ο βίος των θνητών. Για το λόγο αυτό οι πνευματικές ηδονές πρέπει να προτιμώνται από τις σωματικές. Είναι διαρκέστερες και εκλεκτές.
Επίκουρου αποφθεύγματα:
-«Από τις επιθυμίες άλλες είναι φυσικές και αναγκαίες και άλλες φυσικές όχι όμως και αναγκαίες. Άλλες πάλι ούτε φυσικές ούτε αναγκαίες είναι, αλλά γεννιούνται από ματαιοδοξία».
-«Η ελευθερία, ο μέγιστος καρπός της αυτάρκειας».
-«Η ανάγκη είναι κακό. Αλλά δεν υπάρχει καμιά ανάγκη να ζει κανείς κάτω από την ανάγκη».
«Δεν πρέπει να χρησιμοποιούμε βία κατά της φύσης αλλά να πειθόμεθα σε αυτήν».
-«Δεν είναι τόσο η βοήθεια των φίλων που μας βοηθά, όσο η εμπιστοσύνη που έχουμε στη βοήθειά τους».
-«Να προσπαθείς την επόμενη μέρα να την κάνεις καλύτερη από την προηγούμενη, εφ’ όσον βρίσκεσαι στο δρόμο. Όταν όμως φτάσεις στο τέλος να είσαι ευτυχής και ικανοποιημένος».