0.0 από 5 (0 Ψήφοι)
Αν είχαμε την παραμικρή αμφιβολία, τώρα τίποτα δεν μπορεί να μας πείσει περί του αντιθέτου! Δεν υπάρχει πια κανένας λόγος που να δικαιολογεί την επιβολή όλο και νέων ανάλγητων μέτρων στον λαό, που ήδη στενάζει, όταν μάλιστα βρίσκεται σε αντικειμενική αδυναμία να πληρώσει τα προηγούμενα.
Οι πλέον αισιόδοξοι,κομματικοί και αμφιταλαντευόμενοι, αντιλαμβάνονται πως τα μέτρα που επιβάλλονται με κάθε τρόπο, με το πρόσχημα της μείωσης του χρέους, την εξυγίανση, την ανάπτυξη, όχι δεν αποδίδουν αλλά το αντίθετο και το χειρότερο γίνεται, το χρέος αυξάνεται....Συνεπώς όσο και να μην θέλεις, παρατηρείς, πως βασικός λόγος δεν είναι το χρέος, διότι επιπροσθέτως η στόχευση επικεντρώνεται ουσιαστικά σε δύο τάξεις την μεσαία και την κατώτερη. Η ανώτερη τάξη μάλιστα, αυτή των επιχειρηματιών και των πλουσίων μένει αλώβητη, στο απυρόβλητο και μάλλον ευνοείται προκλητικά!
Μας επαναλαμβάνουν με κάθε ευκαιρία, την γραφική πια επωδό «περί σωτηρίας της πατρίδας», μα αυτή αν ήταν αληθινή, δεν γίνεται μόνο από τους εργαζόμενους, αλλά πρώτιστα από αυτούς που έχουν το χρήμα!
Ακούσαμε λόγου χάρη, πως θα μειωθούν οι αντικειμενικές αξίες στις προνομιούχες περιοχές και θα αυξηθούν στις υποβαθμισμένες. Γιατί δηλαδή πρέπει να αυξηθούν οι αντικειμενικές στις φτωχογειτονιές; Ίσως γιατί γίνονται πολλές αγοραπωλησίες εκεί ή μήπως είναι ακόμη ένα χαράτσι σ' αυτούς που δεν έχουν ήδη να πληρώσουν;
Όλοι εμείς, που γεννηθήκαμε τη δεκαετία του '40, στον πόλεμο και τον εμφύλιο, γνωρίσαμε την πραγματική φτώχεια, την πείνα, την εξαθλίωση, όμως κάναμε όνειρα. Σήμερα μας στερούν και τα όνειρα! Βιώνουμε καθημερινή τρομοκρατία, ψυχολογική και πραγματική. Ήδη οι νέοι δεν βλέπουν κανένα κίνητρο που να τους δίνει το κουράγιο και τη δύναμη να προσπαθήσουν...
Κάποιος, πάνω στη συζήτηση είπε κάποια στιγμή: «Γεννηθήκαμε φτωχοί, μα θα πεθάνουμε ζητιάνοι»! Όπως εξελίσσονται τα πράγματα δεν είχε καθόλου άδικο...
