Οι εκλογές που έρχονται, είναι χωρίς καμιά αμφιβολία η ταφόπλακα κάθε ελπίδας που εξέθρεψε η εκλογή του Τσίπρα, σαν τροβαδούρου της δικαιοσύνης, της αξιοκρατίας, του άφθαρτου, που θα ‘ρχονταν για τους αναξιοπαθούντες, αλλά και τους εραστές της ηθικής νομιμότητας. Αποδείχθηκε ήδη πως αυτό ήταν ένα ουτοπικό όνειρο, αφού κανένας (από τους εξουσιαστές) δεν το ήθελε και φυσικά, όπως και έγινε, δεν θα άφηναν να εφαρμοστεί.
Ταμπουρωμένος λοιπόν πίσω από τον μανδύα της αριστεράς, ο ΣΥΡΙΖΑ με μπροστάρη τον Τσίπρα, καθ’ ομολογία των ίδιων των εξουσιαστών, έφερε σε πέρας ότι του ζητήθηκε. Ο Αλέξης με το παραμύθι της αριστεροφροσύνης και συνεχίζοντας στον δρόμο που άνοιξαν οι προκάτοχοί του πρωθυπουργοί, το μόνο που απέδειξε ήταν η τέχνη στον λόγο, που όντως την κατέχει καλά. Έτσι κατάφερε ένα καίριο πλήγμα στις ευαισθησίες της πραγματικής αριστεράς, για την έξωθεν καλή μαρτυρία, ενώ παράλληλα έγινε ο πιο αξιόπιστος προστάτης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας!
Τώρα όπως τα πράγματα εξελίσσονται καλούμαστε σε μια νέα εκλογική φάρσα, που είναι πασιφανές και στον τελευταίο αδαή, ότι τίποτα δεν θα αλλάξει. Οι κυβερνήσεις που πέρασαν τη δεκαετία των μνημονίων ειδικά, το μόνο που έκαναν, ήταν να δέσουν νομοθετικά κάθε απαίτηση των μεγάλων συμφερόντων ούτως ώστε να μην τίθεται θέμα διεκδίκησης ή αλλαγής των συμφωνηθέντων. Αυτό άλλωστε το διακηρύσσουν με κάθε τρόπο οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποί μας!
Αφού λοιπόν έδιωξαν κάθε τι παραγωγικό από αυτόν τον τόπο, λεηλάτησαν (και συνεχίζουν) οτιδήποτε μπορούσε κάποιος «ιθαγενής» να ‘χει δημιουργήσει με κόπο και με δάκρυα, νομοθέτησαν και μια υποχρέωση σε βάθος δυο γενεών τουλάχιστον και τώρα τσακώνονται για το ποιος θα φέρει την ανάπτυξη.
Έτσι οδεύουμε προς αυτή την εκλογική παρωδία απογοητευμένοι και αδύναμοι, αλλά το κυριότερο χωρίς καμιά προοπτική. Όλα μα όλα, ακόμη και η πολιτιστική μας κληρονομιά, έχουν παραχωρηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο σε ξένα συμφέροντα που λυμαίνονται αυτόν τον τόπο από πάντα και όταν βλέπουν πως υπάρχει …ασημικό, ακόμη περισσότερο.
Και εμείς, τι κάνουμε εμείς; Τρέχουμε αλαλάζοντες και κουνώντας τα μπλε, τα πράσινα, τα πορτοκαλί σημαιάκια, να ψηφίσουμε τους αντιπροσώπους των «δανειστών»!
