Με το ένδυμα της δημοκρατίας και πρόσχημα την προμελετημένη και καλά σχεδιασμένη κρίση, οδηγούν τη χώρα μας όπως και όλους τους λαούς της γης, σε μια άνευ προηγουμένου καταστροφή.
Η «χρυσή αυγή» δεν είναι τίποτα άλλο, παρά το αποτέλεσμα των ανάλγητων επιλογών της εξουσίας, μα και το εργαλείο της. Κάλλιστα θα μπορούσε να είναι ένα κόμμα του αγανακτισμένου λαού, αλλά δεν είναι. Είναι ένα κομμάτι της δεξιάς, το πιο εθνικοπατριωτικό, όπως αυτοπροσδιορίζεται, που όμως η πραγματικότητα άλλα δείχνει, αφού προσπαθεί να υποκαταστήσει τους κατασταλτικούς μηχανισμούς του κράτους και ως έχει αποδειχθεί επανειλημμένα δεν δυσκολεύεται και να σκοτώσει ακόμη! Στον αντίποδα στέκεται η κυβέρνηση ανήμπορη και μουδιασμένη ανάμεσα στο λαό και τα συμφέροντα των ολίγων.
Καμώνονται πως δεν γνωρίζουν, όμως αυτές οι ομάδες υπάρχουν εδώ και πάρα πολλά χρόνια, απλά και μόνο γιατί τις θέλουν! Είναι το μακρύ χέρι της καθεστηκυίας τάξης, που μέσω αυτών εκβιάζει και τελικά επιβάλλει της απόψεις της. Η «Χρυσή Αυγή» είναι η εξελιγμένη μορφή των κουκουλοφόρων, οι οποίοι δρούσαν και δρουν ακόμη χωρίς να συλλαμβάνεται ποτέ κανένας και χρησιμοποιούνται πάντα στις δύσκολες καταστάσεις για να αποπροσανατολίζουν τον λαό. Φυσικά η «Χρυσή Αυγή» είναι το κάτι παραπάνω, αφού εκπροσωπείται στην Βουλή και σε δεδομένη στιγμή θα προσφέρει τις υπηρεσίες της και εκεί...
Στα φανερά πλέον η διαπλεκόμενη κομματική νομενκλατούρα προστατεύει με νύχια και με δόντια αυτήν την ελίτ, ενώ το λαό που παλεύει για μια κοινωνία καλύτερη και δικαιότερη τον κυνηγάει με κάθε τρόπο. Έτσι με την συνδρομή των κάθε είδους χούλιγκανς στοχεύουν στην καθυπόταξη και τον έλεγχο του ανθρώπου γιατί η ελίτ αισθάνεται ανασφαλής και επιπρόσθετα θέλει να εξουσιάζει εσαεί. Αυτή είναι η αιτία που γιγαντώνει την «Χρυσή Αυγή». Το γεγονός δηλαδή ότι η πολιτεία δεν μπορεί να εξαλείψει την αδικία, την ανισότητα, την ανηθικότητα, την αναξιοκρατία, που έχει σαν αποτέλεσμα την καθολική αγανάκτηση.
Ουδείς αμφιβάλλει πλέον για το ποιοι κρύβονται κάτω από το μανδύα της «χρυσής αυγής», που η εξουσία εξέθρεψε, όμως όλοι οι άλλοι που επανειλημμένα και συνεχώς σφετερίζονται την εξουσία και έχουν μετατρέψει την οικογενειοκρατία σε νομοτέλεια και δακτυλοδεικτούν συνεχώς προς την πλευρά του λαού, τι είναι;
Τι είναι αυτοί που δεν αφουγκράζονται την θέληση και τις ανάγκες του λαού, αλλά υπακούν τυφλά στις επιλογές των επιχειρηματικών ομίλων και των κερδοσκόπων;
Τι είναι αυτοί που μιλούν για Ελευθερία και πατρίδα, ενώ εξαναγκάζουν τους πολίτες να ξενιτεύονται ή να γίνονται σκλάβοι ξένων συμφερόντων;
Τι είναι αυτοί που εμποδίζουν τα παιδιά του λαού να μορφωθούν, ενώ την ίδια στιγμή στέλνουν τα δικά τους στα πιο ξακουστά πανεπιστήμια;
Τι είναι αυτοί που στέλνουν τους ανθρώπους στην ανεργία, ή νομοθετούν μισθούς πείνας για τους εργαζόμενους, γκρεμίζοντας κάθε όνειρο και ελπίδα για το μέλλον που το προδιαγράφουν ξεδιάντροπα κιόλας μαύρο κι' άραχνο, γι' αυτούς που σε τίποτα δεν έφταιξαν, εκτός του γεγονότος ότι τους εμπιστεύθηκαν;
Τι είναι αυτοί που μας αλυσοδένουν -χτες, σήμερα, πάντα- με τις αλυσίδες του οικονομικού εξαναγκασμού, χωρίς την παραμικρή ελπίδα διαφυγής, και φορολογούν ακόμα κι' αυτούς που δεν έχουν εισόδημα;
Ακόμη και τώρα μέρες μετά, ποιος μπορεί να πει με σιγουριά, ότι η δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν προσφέρθηκε για αμφίδρομη εκμετάλλευση;
Και μα την αλήθεια, αν υπήρχε μια ζυγαριά που να ζύγιζε τους φασίστες προς τα που θα έγερνε, προς τους κουκουλοφόρους χούλιγκανς Χρυσαυγίτες ή τους άλλους, τους σικ της πολιτικοοικονομικής διαπλοκής, ή μήπως -και το πιο πιθανό- δεν θα άντεχε τόσο βάρος;
